Τίτλος στα Νορβηγικά: «Fag me pa, for faen»
Μεταφρασμένος τίτλος: «Άναψέ με»
Σκηνοθεσία : Γιάνικε Σίσταντ Γιάκομπσεν
Παίζουν: Ελένε Μπέργκσχολμ, Μαλίν Μπιερχόβντε, Ενριέτε Στέενστρουπ, Ματίας Μίρεν
Διάρκεια: 76΄
Η βαριεστημένη φωνή μιας δεκαπεντάχρονης Νορβηγίδας προλογίζει: «Βουνά. Άδειος δρόμος. Κι άλλος άδειος δρόμος. Άδειος δρόμος με τρακτέρ. Ταχυδρομικά κουτιά. Σπίτι με δορυφορικό δίσκο. Η αυλή του κέντρου νεότητας. Βλαμμένα πρόβατα. Βλαμμένα δέματα σανού. Βλαμμένα κορίτσια που κάνουν τραμπολίνο. Καλώς ήρθατε στο Σκοντάιμεν». Αυτό είναι το χωριό στο οποίο τίποτα δεν μοιάζει να κυλάει, στο οποίο ο χρόνος έχει παγώσει, στο οποίο η κάθε μέρα είναι ίδια, ολόιδια, απαράλλαχτη με την προηγούμενη. Αμέσως μετά τη σύντομη εισαγωγή βλέπουμε την αφηγήτρια, την Άλμα, ξαπλωμένη στην κουζίνα του σπιτιού της με το τηλέφωνο δίπλα της για να ακούει προστυχόλογα από ροζ γραμμή κι αυτή να αυνανίζεται αγωνιωδώς και μανιωδώς αναζητώντας την κορύφωση που θα τη λυτρώσει προσωρινά από την ανία. Διότι πώς μπορεί ένα τόσο μικρό βαλτώδες μέρος να χωρέσει το ξέσπασμα της εφηβείας, τη σεξουαλική αφύπνιση, τις φαντασιώσεις και τις τάσεις φυγής μιας δεκαπεντάχρονης κοπέλας με αίμα που βράζει;
Η Άλμα βομβαρδίζεται συνεχώς ή μάλλον αφήνεται να βομβαρδιστεί από σεξουαλικές φαντασιώσεις φυγής που δίνουν χρώμα στη μουντή καθημερινότητά της και ταυτόχρονα προκαλούν νοσταλγία για κάτι που ακόμα δεν έχει έρθει. Ένα ωραίο αγόρι, ένα καλό πήδημα και μια τρυφερή αγκαλιά. Η αλήθεια είναι ότι της αρέσει ο Άρτουρ, αλλά κάτι πάει στραβά, δεν θα σας πω τι και η Άλμα γίνεται το μαύρο πρόβατο του χωριού. Και ως γνωστόν: μικρό χωριό μεγάλη κόλαση… Θυμάμαι πριν πολλά χρόνια στο σχολείο υπήρχαν παιδιά που υποφέρανε. Για κάποιον λόγο τους έβγαινε ένα όνομα, ένα παρατσούκλι, μια ιδιότητα, ο Έλβις, ο αυτιάς, ο φάπας, ο χαχαμπούχας, ο σαλιάρης, ο μικροτσούτσουνος και κουβαλούσανε για έξι ολόκληρα χρόνια αυτήν τη λέξη σαν τεράστιο σταυρό στην πλάτη τους. Και μην μιλήσω για τις διάφορες πάντα ανεπιβεβαίωτες φήμες που στιγμάτιζαν κυρίως τα κορίτσια και μπορούσαν μέσα σε μια ώρα να τις μεταμορφώσουν από συμπαθητικές κοπέλες σε βρομιάρες πόρνες.
Λίγες φορές η σεξουαλικότητα των γυναικών παρουσιάζεται από μια όσο το δυνατόν περισσότερο (ας πούμε) γυναικεία οπτική και δεν χαντακώνεται από το αντρικό σεξιστικό βλέμμα που θέλει τη γυναίκα αντικείμενο ηδονής. Μόνο και μόνο για αυτό η ταινία «Άναψέ με» παίρνει τα εύσημα και δεν είναι διόλου τυχαίο ότι προέρχεται από τη Νορβηγία. Έξαλλου στις Σκανδιναβικές χώρες το δίπολο χιμπατζής άντρας και παθητική βιτσιόζα νοικοκυρά ανήκει σ’ ένα μακρινό παρελθόν. Ο σεξουαλικός γυναικείος αναβρασμός που εντείνεται από την καθημερινή βαρεμάρα που σαν χύτρα κάνει τους ατμούς να πολλαπλασιάζονται, δίνεται με τρυφερότητα, συμπάθεια, κατανόηση, δίχως ταμπού, με μπόλικο χιούμορ και κυρίως με φυσικότητα. Η θεματική που θα μπορούσε εύκολα να έχει εκτροχιαστεί και να μετατραπεί σε ανδρική φαντασίωση, διατηρείται με αυθεντικότητα στην τροχιά ενός εφηβικού ημερολογίου.
Ίσως πάντως να υπήρχε πάτημα και για άλλες ιδέες και άλλα ευρήματα. Μπορούσαν να τραβήξουν κι άλλο το σχοινί, υπήρχε περιθώριο. Αλλά δεν πειράζει. Ας μην είμαστε πλεονέκτες. Και κάτι άσχετο αλλά σχετικό. Αν είχα τώρα εδώ μπροστά μου ένα μαγικό κουμπί που πατώντας το θα πραγματοποιούνταν κάθε μου επιθυμία, θα υποχρέωνα την προβολή της ταινίας σε όλα τα ελληνικά γυμνάσια και λύκεια… Μόνο που το σκέφτομαι, τρομάζω. Χαμός θα γινότανε…
Δείτε παρακάτω το τρέιλερ της ταινίας (με αγγλικούς υπότιτλους):
