Σκηνοθεσία: Jordan Vogt-Roberts
Με τους: Tom Hiddleston, Samuel L. Jackson, John Goodman, Brie Larson
Διάρκεια: 118’
1973. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον, με τηλεοπτικό του διάγγελμα ανακοινώνει το τέλος του πολέμου στο Βιετνάμ! Λίγα χρόνια πριν ο άνθρωπος είχε πατήσει στο φεγγάρι και δορυφόροι στέλνουν πλέον πληροφορίες που αφορούν τη Γη, από πάρα πολύ ψηλά: από το διάστημα! Ο Μπιλ Ράντα είναι διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας Monarch, η οποία χρηματοδοτείται από το αμερικάνικο κράτος, έχοντας ως στόχο να βρει μορφές ζωής άγνωστες για τον πολιτισμένο κόσμο σε ανεξερεύνητες περιοχές του πλανήτη μας. Όντας στα πρόθυρα να φαλιρίσει, πείθει ένα γερουσιαστή να χρηματοδοτήσει μια τελευταία αποστολή στο Skull Island, ένα παράξενο σύμπλεγμα νησιών στον Ειρηνικό Ωκεανό, αχαρτογράφητο μέχρι πρότινος, κάτι σαν το Τρίγωνο των Βερμούδων, στο οποίο ποτέ δεν έχει πλησιάσει καν σύγχρονος άνθρωπος.
Μαζί του θα πάρει επιστήμονες της Landsat (που χαρτογραφούν τη Γη με βάση εικόνες από δορυφόρους), τον Τζέιμς Κόνραντ, ένα Βρετανό πρώην κατάσκοπο και ειδικό στις εξερευνήσεις, τη Μέισον Γουίβερ, μια Αμερικανίδα φωτορεπόρτερ και ακτιβίστρια για την ειρήνη, καθώς και τον συνταγματάρχη Πρέστον Πάκαρντ, ηγέτη μιας ομάδας ονόματι Sky Devils, που αναλαμβάνει μια τελευταία αποστολή μετά τη λήξη του πολέμου, λίγο πριν την οριστική επιστροφή στην πατρίδα. Όταν με τα πολλά θα καταφέρουν να βρουν το Skull Island και να πατήσουν πάνω στο νησί, αυτά που θα συναντήσουν δεν μπορούσαν ποτέ να τα φανταστούν!
Εγώ για να δω μια φαντασμαγορική και «αμέριμνη» περιπέτεια πήγα στην avant premiere του Kong: Η νήσος του κρανίου, την περασμένη Δευτέρα στα Village, εδώ στη Θεσσαλονίκη. Μου προέκυψε όμως… Αποκάλυψη τώρα! Μόνο οι… Βαλκυρίες του Βάγκνερ έλειπαν! Στην εντελώς παρόμοια σκηνή αντικαταστάθηκαν από το Paranoid των Black Sabbath! Και στο τσακ ήταν ο χαρακτήρας του Σάμιουελ Λ. Τζάκσον να πει το «I love the smell of napalm in the morning». Τι είναι αυτό το πράγμα με το Χόλιγουντ; Παράγει προϊόντα προς μαζική κατανάλωση, αλλά δεν χάνει την ευκαιρία να (απο)δείξει πως ακόμη κι αν όλο αυτό μοιάζει (και είναι) «ανεγκέφαλο», πίσω του βρίσκονται εγκέφαλοι με κοχόνες! Σιγά μην πάρει χαμπάρι ο 15χρονος, 20χρονος, 25χρονος, που θα πάει να δει την ταινία, την αναφορά στην Καρδιά του σκότους του Τζόζεφ Κόνραντ, το βιβλίο που έδωσε την έμπνευση για να γυριστεί η ταινιάρα του Francis Ford Coppola!
Κι όμως, οι άνθρωποι βάζουν αυτήν την πινελιά: μέχρι και η αφίσα είναι ντάλε κουάλε η ανάλογη από την ταινία όπου ο Marlon Brando έδωσε μία από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του! Βάζουν τον ήρωα που υποδύεται ο Goodman να λέει: «Mark my words, there’ll never be a more screwed-up time in Washington!». Ναι, υποτίθεται ότι αφορά το 1973, αλλά λέγεται τώρα, επί Trump! Και υπάρχει και ο κυνισμός του σήμερα, έτσι; Όταν ο χαρακτήρας της Brie Larson προσπαθεί να πείσει τον στρατόγκαβλο χαρακτήρα του Samuel L. Jackson να μην πειράξει τον Κονγκ, καθώς ο κόσμος μας είναι ανεκτικός και μας χωράει όλους και τέτοια χίπικα, ο θεούλης την κόβει με ένα εντελώς σημερινό «bitch, please»…
Αυτά, για να διαπιστώσουμε παρέα πως η μηχανή που παράγει φράγκα ονόματι Χόλιγουντ, μπορεί να έχει σκοτώσει το σινεμά όπως το γνωρίζαμε (όπως λένε ολοένα και περισσότεροι δημιουργοί) αλλά όταν θέλει, το… σκοτώνει με στιλ και μπόλικη γνώση. Στο δια ταύτα: μια χαρά ταινία είναι τούτη εδώ. Υπάρχει θέαμα, υπάρχουν μάχες, υπάρχουν διαρκώς εκπλήξεις, υπάρχουν φανταστικά πλάσματα (και να που θα τα βρείτε!), υπάρχει εντυπωσιασμός, υπάρχει χιούμορ, υπάρχουν (λέτε;) και μηνύματα περί της αυτοκαταστροφικής ανθρωπότητας, που εκμεταλλεύεται τη φύση χωρίς να λογαριάζει τον ξενοδόχο, υπάρχει κινηματογραφοφιλία, υπάρχουν και θεωρίες, όπως αυτή της «Κούφιας γης», υπάρχει ένα σπουδαίο (safe, ok) σάουντρακ, υπάρχει γνώση, υπάρχει… αγάπη!
Σίγουρα δεν υπάρχουν πολύπλοκοι χαρακτήρες, αλλά αυτοί λείπουν και από ταινίες που υποτίθεται πως βασίζονται στους χαρακτήρες! Εδώ, οι άνθρωποι απλώς υπάρχουν για να δούμε ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί (οεοε, οε, οε). Μην περιμένετε πολλά και θα περάσετε μια χαρά, αρκεί βεβαίως να σας αρέσει αυτό το είδος του σινεμά, που ποντάρει στο escapism. Βρε τον πρωτεύοντα, μια χαρά παλικάρι μας προέκυψε… ΥΓ: Μην την πατήσετε όπως εγώ. Μετά το πέρας της ταινίας και το τέλος όλων των τίτλων, υπάρχει μια σκηνή, που με έξυπνο τρόπο (μου είπαν πως) προμηνύει αυτά που είναι να έρθουν προσεχώς…
- Aναδημοσίευση από MovieLtd
