Μεταφρασμένος τίτλος: «Η κληρονομιά του Μπορν»
Σκηνοθεσία: Τόνι Γκιλρόι
Παίζουν: Τζέρεμι Ρένερ, Ρέιτσελ Βάις, Έντουαρντ Νόρτον, Σκοτ Γκλεν
Έτος: 2012
Διάρκεια: 135΄
Το κέντρο κατασκοπείας έχει πάρει φωτιά! Μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις (βλέπε «Το τελεσίγραφο του Μπορν») γύρω από τις εξωφρενικές επιχειρήσεις που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή ανθρώπων και που ξεπερνούν τα ελαστικά όρια της ηθικής, οι εγκέφαλοι του κέντρου προσπαθούν να σβήσουν όλα τα ίχνη και να γλιτώσουν το κεφάλι τους. Φυσικά, προκειμένου να τα καταφέρουν, πρέπει να σπάσουν αρκετά αβγά, δηλαδή να εξουδετερώσουν όλους τους πράκτορές τους που εμπλέκονται στις διάφορες επιχειρήσεις. Πράγματι, ο ένας μετά τον άλλο εκτελούνται με συνοπτικές διαδικασίες, αλλά ο Άαρον Κρος γλιτώνει από το στόμα του δράκου και τώρα προσπαθεί να καταλάβει ποιος διάολος θέλει να του πάρει το κεφάλι.
Η κληρονομιά του ονόματος είναι βαρύ πράγμα. Αν ο πατέρας σου είναι πετυχημένος, ζεις πάντα στη σκιά του, προσπαθώντας να αποδείξεις πως ό,τι έχεις καταφέρει είναι δικό σου και να διεκδικήσεις τη διαφορετικότητά σου. Αν ο πατέρας σου είναι η τελευταία τρύπα του ζουρνά, προσπαθείς με κάθε τρόπο να διαχωρίσεις τη θέση σου, να ξεπεράσεις το παιδικό σου πρότυπο, να γίνεις καλύτερος. Αν ο πατέρας σου έχει έτοιμη δουλειά, τότε μόνο ένας ήρωας θα την απορρίψει. Και αν νομίζεις πως δεν έχεις καμιά σχέση με τον πατέρα σου, τότε μάλλον εθελοτυφλείς. Πέρα από τη γονιδιακή κληρονομιά, το όνομα του πατέρα θα αιωρείται πάντα ως σημείο αναφοράς. Ακόμα κι αν μεγάλωσες σε ορφανοτροφείο, το φάντασμα του ονόματος του πατέρα που δεν γνώρισες ποτέ θα σε κυνηγάει και δεν θα σ’ αφήνει στην ησυχία σου.
Η κληρονομιά του Μπορν είναι βαριά, λοιπόν. Το ειδικό βάρος του ονόματος είναι μεγάλο και αν περιμένετε να δείτε τον Ματ Ντέιμον, απατάστε. Μπορν δεν υπάρχει πουθενά. Υπάρχει, όμως, ο Άαρον Κρος, συνεχιστής της μυθολογίας του Μπορν, άκρως ικανός με τα όπλα, γοητευτικός, αθώος και μηχανή θανάτου ταυτόχρονα. Πρόκειται για τον ηθοποιό Τζέρεμι Ρένερ που στις Η.Π.Α. έγινε διάσημος το 2008 πρωταγωνιστώντας σε μια από τις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών (βλέπε «Hurt locker»), η οποία παρόλα αυτά όχι μόνο συγκίνησε πλήθη και κριτικούς και ψευτοπλασαρίστηκε ως αντιπολεμική, αλλά της έδωσε κι έξι Όσκαρ για να χαίρεται την ασχήμια της. Εν πάση περιπτώσει, κακία δεν του κρατάμε και η αλήθεια είναι πως σ’ αυτόν το ρόλο δεν τα πάει κι άσχημα. Δεν είναι και Ματ Ντέιμον, αλλά κάτι κάνει.
Κατά τα άλλα, να περιμένετε όλα τα χαρακτηριστικά της μυθολογίας Μπορν, δηλαδή τα εξής τρία: Α) Φαινομενικά δαιδαλώδη πλοκή, που φαίνεται ακόμα πιο πολύπλοκη εξαιτίας του αφύσικου τρόπου με τον οποίο μιλάνε όλοι οι χαρακτήρες ξεστομίζοντας βαρύγδουπες ορολογίες με απόλυτη σοβαροφάνεια καταφέρνοντας να μην γελάσουν. Β) Μερικές ανατροπές, όσες χρειάζονται για να συντηρείται το ενδιαφέρον. Οι ανήκουστες καταστάσεις εξάπτουν τη φαντασία κάθε συνωμοσιολόγου που πιστεύει πως οι εξωγήινοι σε συνεργασία με τους Εβραίους μας έχουν βάλει τσιπάκια για να μας ελέγχουν. Γ) Καταιγιστική δράση, με άφθονο ξύλο και ασταμάτητο κυνηγητό.
Δεν θα σας πω ψέματα. Αυτήν την περίοδο στους κινηματογράφους παίζονται πολύ καλές ταινίες (διαβάστε για παράδειγμα την κριτική για την ταινία «Το κυνήγι»). Αν όμως είστε της καθαρόαιμης περιπέτειας κι έχετε δει και κάνα δυο ταινίες με τον Μπορν, τότε είστε (μάλλον) στο κατάλληλο μέρος.
