Σκηνοθεσία: Τόμας Άλφρεντσον
Παίζουν: Κάρε Χέντεμπραντ, Λίνα Λεάντερσον
Διάρκεια: 114′
Μεταφρασμένος τίτλος: “Άσε το κάκο μπει”
Η μετάφραση του τίτλου στην ελληνική (Άσε το κακό να μπει) είναι στην πραγματικότητα παραπλανητική. Διότι ο πρωτότυπος σουηδικός τίτλος της ταινίας του Τόμας Άλφρεντσον, όπως και το ομότιτλο μυθιστόρημα του Γιον Αβίντε Λίντκβιστ στο οποίο αυτή βασίστηκε, αντλεί έμπνευση από το τραγούδι Let the Right One Slip In του Μορισέι. Προσκαλεί, δηλαδή, τους καλούς και τους σωστούς να εισέλθουν, αφήνοντας όλους τους κακούς και φαύλους απ’ έξω.
Η παραπάνω πρόσκληση ανατρέχει σε μία βορειοευρωπαϊκή δοξασία απώθησης των βρικολάκων και του διαβόλου, υπονοώντας πως το Κακό θα τρυπώσει στα λημέρια σου, μονάχα αν το προσκαλέσεις. Πράγματι, το Κακό είθισται να θεωρείται απροσδόκητο συναπάντημα στο ριζικό του ανθρώπου, ενώ πολύ συχνά έχει δεχτεί επίσημη πρόσκληση με βουλοκέρι και κορδέλα. Όπως έχει ειπωθεί πολύ σωστά, αν αφεθείς να κοιτάζεις επίμονα την άβυσσο και το σκοτάδι, αναπόφευκτα το βλέμμα σου θα λάβει απάντηση.
Πέραν όλων αυτών, το ποιος είναι καλός και και κακός είναι μία πολύ πονεμένη και σχετική ιστορία, ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες και περιστάσεις. Τρανό παράδειγμα η ιστορία του 12χρονου Όσκαρ και της -φαινομενικά- συνομήλικής του Έλι, στο παγωμένο χειμερινό σκηνικό της Σουηδίας των αρχών της δεκαετίας του ’80. Ο Όσκαρ βιώνει στον περίγυρό του μόνο την απόρριψη, την ταπείνωση, την εγκατάλειψη και την αδιαφορία. Είναι ψυχικά αποξενωμένος από κάθε σταθερά που θα έπρεπε να ορίζει ένα παιδί της ηλικίας του, είναι απρόσβλητος από κάθε υπόνοια τρυφερότητας και ζεστασιάς. Ο Όσκαρ είναι ένα περιφερόμενο φάντασμα σε ένα κόσμο στον οποίο φανερά δεν ανήκει. Πάλλευκος και άχρωμος, έχει εθιστεί στον σωματικό και ψυχικό πόνο. Ηδονίζεται τόσο με το ράπισμα που βιώνει όσο και με τη σιωπηρή επιθυμία ανταπόδοσης που κοχλάζει μέσα του.
Η Έλι, από την άλλη, απεχθάνεται το φως, νιώθει άνετα στο σκοτάδι, βρυχάται σαν λυσσασμένο ζώο όταν πεινά και εξιτάρεται μόνο και μόνο από την όψη και την οσμή του αίματος. Όπως μάλλον καταλάβατε, δεν είναι ακριβώς άνθρωπος, αλλά ένα απέθαντο βαμπίρ, σε παιδική συσκευασία. Παρόλα αυτά, είναι το μόνο πλάσμα που θα επιδείξει ανθρώπινη συμπεριφορά απέναντι στον Όσκαρ. Ναι, η Έλι, παρά τους κυνόδοντές της, πρέπει οπωσδήποτε να λάβει πρόσκληση από τον Όσκαρ. Η Έλι πρέπει να σκοτώσει για να ζήσει, ενώ ο Όσκαρ θα ήθελε να σκοτώσει γιατί μέχρι τώρα δεν ζει. Τώρα, όμως, τα δεδομένα έχουν αλλάξει.
Ο Άλφρεντσον (που μας έχει χαρίσει και το υπέροχο Tinker Tailor Soldier Spy), μαζί με τον διάσημο Ολλανδο-Σουηδό διευθυντή φωτογραφίας Χόιτε φαν Χόιτεμα, φιλοτεχνούν μία ιστορία αγάπης κι ενηλικίωσης που κοχλάζει μέσα στην παγωνιά ενός απόκοσμου τοπίου, αφήνοντας αιματοβαμμένα χνώτα. Οι φονικές τελετουργίες της Έλι, σαν μία υπόμνηση της θανατερής πτυχής κάθε σεξουαλικού και συναισθηματικού ξυπνήματος, μοιάζουν με μία κραυγή ζωής σε ένα καμβά ακίνητης και νεκρής φύσης.
Κι ο Όσκαρ, σαν γενναίος ρομαντικός ιπποτής που θα κάνει τα πάντα για τον έρωτα, δεν θα σκοτώνει αντίπαλους μνηστήρες, αλλά θα τσακίζει κάθε λογικό εμπόδιο που ορθώνεται, μέσα από την απόλυτη αφοσίωση, ειλικρίνεια κι επιμονή του. Και θα πορευτεί στη θολούρα του χιονιά, και κατ’ επέκταση της ζωής του, για πρώτη φορά με γενναιότητα. Δίχως να βλέπει καν πέρα από τη μύτη του βέβαια, αλλά με μία αλάνθαστη πυξίδα στην καρδιά: τη μόνη στιγμή ζεστασιάς και αγάπης που γνώρισε ποτέ.
Η πραγματική ομορφιά, όμως, της ταινίας του Άλφρεντσον είναι ότι ενδύει το μεταφυσικό της στοιχείο με ανθρώπινες διαστάσεις, με τρόπο αβίαστο, τρυφερό, αστείο και απολαυστικό. Και μόλις το πετύχει, αφήνει το σκοτεινό της παραμύθι να τρυπώσει από παντού, για να χαρίσει στην ιστορία της τη μεγαλειώδη χροιά που οφείλει να διατρέχει κάθε δύσκολο έρωτα. Η ανάγκη για συντροφικότητα, ο έρωτας, η σύγκλιση και η απομάκρυνση, οι κώδικες και η επικοινωνία, η αποδοχή και η απόρριψη, εξυψώνονται σε θέματα αιώνια, άφθαρτα και βαρυσήματα μέσα από την άλυτη επαναληψιμότητά τους. Τυλιγμένα σε ένα πανέμορφο χειμωνιάτικο κουκούλι που τα περιβάλλει προστατευτικά. Αφήστε το καλό να σας κατακλύσει.
