Μεταφρασμένος τίτλος: «Σαββατοκύριακο στο Χάιντ Παρκ»
Σκηνοθεσία: Ρότζερ Μίτσελ
Παίζουν: Μπιλ Μάρεϊ, Λόρα Λίνεϊ, Σάμιουελ Γουέστ, Ολίβια Κόλμαν
Διάρκεια: 94΄
Απρίλιος 1939. Στην Ευρώπη η Γερμανία έχει ήδη δείξει τα δόντια της επεμβαίνοντας στον ισπανικό εμφύλιο και η πολεμική μηχανή τρίζει. Η Ευρώπη είναι ένα καζάνι που βράζει και η έκρηξη θα έρθει ανά πάσα στιγμή. Στις Η.Π.Α. ο 32ος πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούζβελτ με σοβαρές κινητικές δυσκολίες λόγω της πολιομυελίτιδας από την οποία προσβλήθηκε πολλά χρόνια νωρίτερα, απολαμβάνει τις μέρες του στην έπαυλή του στον έκτο χρόνο της προεδρίας παρέα με την αυταρχική μητέρα του, την ιδιαιτέρα του, την Ντέιζι, μια μακρινή ξαδέρφη, και τη διακριτική απουσία της συζύγου Έλινορ Ρούζβελτ. Στην έπαυλη του Ρούζβελτ στο Χάιντ Παρκ θα καταφτάσει από τo Ηνωμένο Βασίλειο ο βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ΄ μετά της συζύγου βασίλισσας Ελισάβετ, προκειμένου να περάσουν ένα ευχάριστο διήμερο και να ζητήσουν τη στρατιωτική βοήθεια των Η.Π.Α. σε περίπτωση που ξεσπούσε πόλεμος στην Ευρώπη. Πράγματι οι Η.Π.Α. θα επενέβαιναν δυναμικά στον πόλεμο περίπου δυόμιση χρόνια μετά την έναρξή του θέτοντας παράλληλα ένα οριστικό τέλος στις επιπτώσεις του σαρωτικού κραχ που τις ταλαιπωρούσαν για περισσότερα από δέκα χρόνια.
Πρόκειται για μια ταινία μυθοπλασίας βασισμένη σε αληθινά γεγονότα και στην εικαζόμενη ερωτική σχέση του μπερμπάντη Ρούζβελτ με τη μακρινή ξαδέλφη του Ντέιζι, όπως αποκαλύφτηκε μέσω αλληλογραφίας που βρέθηκε μετά το θάνατο της τελευταίας. Όχι, δεν πρόκειται για πολιτική ταινία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε μια πολιτική ανάλυση. Καλύτερα, όμως, να την αποφύγουμε, αφού το μεγάλου ατού της ταινίας (πέρα από την εξαιρετική ερμηνεία του Μπιλ Μάρει στο ρόλο του Ρούζβελτ, αλλά και των Σάμιουελ Γουέστ, Ολίβια Κόλμαν στους αντίστοιχους ρόλους του βασιλικού ζεύγους), είναι η ανάλαφρη ερωτική διάθεση και το χιούμορ που προκύπτει από την πολιτισμική σύγκρουση δυο διαφορετικών αλλά άρρητα συνδεδεμένων κόσμων, αυτόν της αριστοκρατικής Αγγλίας και της λαϊκής Αμερικής, και τη γνωριμία δυο σημαντικών αντρών που με τον τρόπο τους φέρουν μια βαριά κληρονομιά και ζουν εγκλωβισμένοι στους ρόλους τους. Μια σύγκρουση που ξεκινάει πριν από αιώνες από την περίοδο της αποικιοκρατίας όταν τα λαϊκά στρώματα της Ευρώπης κατέληξαν στην Αμερική εις αναζήτηση νέων πόρων και νέας ζωής, κορυφώθηκε με τη διακήρυξη της Αμερικάνικης Ανεξαρτησίας το 1776 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα σε πολύ μικρότερη κλίμακα, βεβαίως. Από τη μια το στερεότυπο του εκλεπτυσμένου, τυπολάτρη και μαγκωμένου Άγγλου που πίνει τσάι, κοκκινίζει σε οποιαδήποτε σεξουαλική αναφορά, παίζει κρίκετ και δεν χάνει την αυτοκυριαρχία του εκτός αν έχει μεθύσει, κι από την άλλη αυτό του ελαφρώς άξεστου αμερικανού που τρώει χοτ ντογκ, σφύζει από αυθορμητισμό και χαιρετάει την απλότητα ως τρόπο ζωής.
Όσο για τους δυο άντρες βιώνουν το ίδιο προσωπικό αδιέξοδο και την ίδια πρόκληση. Από τη μια ο… τραυλός βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ΄ που στέφθηκε βασιλιάς μονάχα διότι ο πρωτότοκος γιος Εδουάρδος απαρνήθηκε τη βασιλεία για να ζήσει τον έρωτά του, ενώ ο ίδιος ζει στη σκιά του πατέρα του προσπαθώντας να αποδείξει πως είναι αντάξιος των περιστάσεων. Από την άλλη ο Ρούζβελτ, εγκλωβισμένος σ’ ένα συμβατικό γάμο, υπό το συνεχή έλεγχο μιας κυριαρχικής μάνας και φυσικά σχεδόν καθηλωμένος σε αναπηρική καρέκλα προσπαθώντας να βρίσκει τη γαλήνη σε μικρά καθημερινά πράγματα και στον έρωτα και την αφοσίωση διαφορετικών γυναικών. Κοινώς… ασυνήθιστοι άνθρωποι σε συνηθισμένα προβλήματα σε μια ασυνήθιστη ταινία με προβλέψιμα μειονεκτήματα κι ευχάριστες αρετές.
