Μεταφρασμένος τίτλος: «Κολλητοί με παιδί»
Σκηνοθεσία: Τζένιφερ Γουέστφελντ
Παίζουν: Άνταμ Σκοτ, Τζένιφερ Γουέστφελντ, Μέγκαν Φοξ, Έντουαρντ Μπερνς, Μάγια Ρούντολφ
Διάρκεια: 107΄
Ο Τζέισον και η Τζούλι είναι δύο παιδικοί φίλοι, χρόνια μαζί, γνωρίζουν ο ένας τον άλλον απ’ έξω και ανακατωτά, όλα τα κουσούρια, τα γούστα, τα πάντα. Καθώς βλέπουν τους ερωτευμένους φίλους τους να παντρεύονται, να τεκνοποιούν και η ερωτική τους ζωή να μετατρέπεται σε μια κόλαση, αποφασίζουν πως αυτοί δεν θέλουν να πέσουν στην παγίδα της οικογενειακής ρουτίνας. Έτσι η φοβερή λύση που βρίσκουν είναι να κάνουν σεξ μεταξύ τους μια και μοναδική φορά (διότι στις ταινίες είναι εξαιρετικά εύκολο να μείνεις έγκυος) και να μεγαλώσουν το παιδί από κοινού παραμένοντας οι καλύτεροι φίλοι. Αρχικά το εγχείρημά τους μοιάζει να στέφεται με επιτυχία, όλα βαίνουν καλώς, η φιλική τους σχέση είναι άψογη και παράλληλα ο καθένας σχετίζεται με όποιον θέλει, αλλά πολύ σύντομα θα ανακαλύψουν (πρώτα η Τζούλι, διότι ως είθισται στα κοινωνικά κλισέ, οι γυναίκες είναι πιο συναισθηματικές και… ώριμες) πως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Το ότι ο θεσμός της οικογένειας όπως τον ξέραμε για χιλιάδες χρόνια βάλλεται από παντού είναι γεγονός. Καθώς οι κοινωνίες εξελίσσονται κι απεγκλωβίζονται από ταμπού, μαζί εξελίσσεται έστω και βραδέως το οικογενειακό μοντέλο προς νέες απρόβλεπτες κατευθύνσεις. Γάμοι μεταξύ ομοφυλόφιλων και το δικαίωμα στην υιοθεσία, αμέτρητα διαζύγια (μπορεί τώρα το διαζύγιο να θεωρείται μια θεμιτή λύση, αλλά η νομική κατοχύρωση του δικαιώματος μετράει λίγες δεκαετίες ζωής, ενώ ηθική πλευρά σε πολλές περιπτώσεις βρίσκεται ακόμα σε διαδικασία κατοχύρωσης), η θέσπιση του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης, ο πειραματισμός με εναλλαγές συντρόφων, την από κοινού αποδοχή μιας ελεύθερης σχέσης, γυναίκες που ψάχνουν δότες σπέρματος και μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους και πάει λέγοντας. Όλα αυτά τα ωραία ή φρικτά ανάλογα με την οπτική του καθενός δεν σημαίνουν ούτε κρίση ηθών ούτε μάστιγα ούτε τίποτα τραγικό που θα φέρει την καταστροφή και το τέλος του κόσμου. Είναι μια νέα πραγματικότητα που ξεκινάει από τη διαχρονική θεμιτή υπαρξιακή αναζήτηση του ανθρώπου να διεκδικήσει τις ελευθερίες του, να σπάσει τις ρητές παραδοσιακές συμβάσεις και να δημιουργήσει νέες, με νέους όρους που θα στηρίζονται στο σεβασμό, την αποδοχή, την ανοχή και θα θέτουν πάντα ως θεμιτό στόχο την κατάκτηση της προσωπικής ευτυχίας (όπως κι αν την ορίζει κανείς).
Στο πλαίσιο αυτής της αναζήτησης κινείται η ταινία γυρεύοντας λύση στο αιώνιο ερώτημα της διατήρησης του έρωτα και με όπλο το χιούμορ και τις διασκεδαστικότατες ερμηνείες των πρωταγωνιστών καταφέρνει να θέσει μερικά ενδιαφέροντα ζητήματα, αλλά μην περιμένετε Ατλαντίδες και μαγικά. Κατά βάθος η ταινία είναι τόσο προχωρημένη, όσο φεμινιστικό είναι το «Sex and the city» που ναι μεν φαινομενικά προάγει το μοντέλο μιας χειραφετημένης γυναίκας, αλλά στην πραγματικότητα αναπαράγει όλες τις γυναίκειες ανασφάλειες, τα κλισέ, τον γυναικείο καταναλωτισμό και το μύθο του λευκού ιππότη σε πολλαπλάσια μεγαλοαστή κλίμακα.
Κοινώς, καμιά ηθική επανάσταση δεν θα ξεκινήσει αύριο, και η ενδιαφέρουσα ιδέα χρησιμοποιείται απλώς για να ενισχύσει με ανακούφιση την άποψη πως υπάρχει ΜΟΝΟ ένας ΣΩΣΤΟΣ τρόπος να ξεκινήσεις οικογένεια. Οπότε, ας κοιμηθούμε ήσυχοι, ας πούμε κι ένα φτου-φτου να ξεματιαστούμε, διότι όλα είναι ακόμα όπως τα ξέραμε. Αλλά πολλά θα δουν τα μάτια μας τα επόμενα χρόνια, να είστε σίγουροι γι’ αυτό, κι εγώ προσωπικά ανυπομονώ…
cinedogs@gmail.com
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Τύπος της Θεσσαλονίκης”.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:
