Σκηνοθεσία: Michael Cuesta,
Με τους: Dylan O’Brien, Michael Keaton, Sanaa Lathan, David Suchet
Διάρκεια:
Κοιτάξτε καλούδια που μαθαίνει κανείς όταν σκαλίζει τα πράγματα. Το σενάριο της συγκεκριμένης ταινίας βασίζεται σε ένα από τα βιβλία που έχει γράψει ο Vince Flynn με ήρωα τον Μιτς Ραπ. Ο ίδιος ο Flynn έχει γράψει συνολικά 13 τέτοια βιβλία. Κάθε ένα από αυτά αποτέλεσε best seller! Ο Flynn πέθανε το 2013, σε ηλικία 47 ετών, από καρκίνο του προστάτη. Ο Μιτς Ραπ όμως ζει και βασιλεύει, καθώς άλλος συγγραφέας, και συγκεκριμένα ο Kyle Mills, έχει αναλάβει να γράφει τις νέες του περιπέτειες, μιας που τα βιβλία του συγκεκριμένου ήρωα έχουν πουλήσει πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα στις ΗΠΑ! Πλέον, έχοντας προστεθεί άλλες τρεις περιπέτειες, τα συνολικά βιβλία με ήρωα τον Ραπ έχουν φτάσει τα 16!
Και εννοείται ότι όσο έχει επιτυχία αυτός ο ήρωας που, εν αντιθέσει με τον Τζέιμς Μποντ, είναι Αμερικάνος, θα συνεχίσουν να γράφονται βιβλία. Τώρα, το σενάριο για αυτήν την ταινία βασίζεται στο 11ο βιβλίο της σειράς, το οποίο όμως είναι το πρώτο χρονολογικά! Έγραψε 10 βιβλία ο τύπος για να φτάσει στο νούμερο 11 για να μας εξηγήσει πώς ξεκίνησε τη δράση του ο Ραπ. Και λογικά ποιώντας, η εταιρία παραγωγής που αποφάσισε να του δώσει κινηματογραφική σάρκα και οστά, ξεκίνησε από την… κανονική αρχή. Δεν ξέρω, λοιπόν, αν θα δούμε 16 ακόμα ταινίες με ήρωα τον Μιτς Ραπ, σίγουρα πάντως δεν θα απαλλαγούμε εύκολα από τον τύπο
Τη μέρα. λοιπόν, που ο Μιτς Ραπ κάνει πρόταση γάμου στην αγαπημένη του, σε ένα υπέροχο ισπανικό θέρετρο όπου περνάνε τις διακοπές τους, μια επίθεση τρομοκρατών έχει ως αποτέλεσμα εκείνη να δολοφονηθεί κι εκείνος να γεμίσει με απύθμενο μίσος. Αποφασίζει να εκδικηθεί. Μόνος. Μαθαίνει αραβικά, μαθαίνει απ’ έξω κι ανακατωτά το Κοράνι, προπονείται εντατικά, γίνεται μια φονική μηχανή. Στόχος του να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ανθρώπου που ευθύνεται για την επίθεση και να τον σκοτώσει. Όμως, η προσπάθειά του δεν περνάει απαρατήρητη από τη CIA.
H υψηλόβαθμη στην Υπηρεσία Αϊρίν Κένεντι βλέπει σε εκείνον τον καταλληλότερο υποψήφιο για να στελεχώσει μια ομάδα ειδικών αποστολών. Κι αυτό γιατί ενώ έχει φοβερή εκπαίδευση, δεν «φωνάζει» πως είναι στρατιωτικός ή των ειδικών δυνάμεων και μπορεί να περάσει απαρατήρητος. Για να λάβει περαιτέρω εκπαίδευση, τον στέλνει στον φοβερό και τρομερό εκπαιδευτή Σταν Χάρλεϊ. Όταν μεγάλη ποσότητα ραδιενεργού υλικού, ικανού για κατασκευή πυρηνικής βόμβας, κλέβεται μέσα από τα χέρια των Ρώσων, η νεοσύστατη μικρή ομάδα υπό την ηγεσία του Σταν ενεργοποιείται. Ποιοι βρίσκονται από πίσω; Ιρανοί; Ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο; Και ποιος είναι ο στόχος των τρομοκρατών;
Παρά τα όσα έλεγε πριν από αρκετά χρόνια η Tina Turner τραγουδώντας We don’t need another hero, οι executives του Χόλιγουντ έχουν άλλη γνώμη. We do need another hero. And another. And another. Εννοείται ότι δεν μπορούσαν να παραβλέψουν τον θησαυρό με το όνομα Μιτς Ραπ. Ένας απολιτίκ -και καλά- πράκτορας της CIA, που προσπαθεί (από το πρώτο βιβλίο και κατ’ επέκταση από την πρώτη ταινία) να σταματήσει τρομοκρατικές επιθέσεις σε όλον τον κόσμο. Υποτίθεται πως ο τυπάκος έχει τη φήμη πως ήταν αγαπητός ως ανάγνωσμα από εντελώς διαφορετικούς προέδρους των ΗΠΑ: τον γούσταραν τόσο ο Τζορτζ Μπους ο νεώτερος όσο και ο Μπιλ Κλίντον πριν από αυτόν.
Γιατί όχι; Στρατόκαβλος Αμερικάνος ήρωας, που λύνει τα πάντα με τη δύναμη των όπλων, χωρίς να πίνει Μαρτίνι shaken, not sturred ή άλλα βρετανικά και αδελφίστικα! Το αγόρι μας είναι τρελαμένο, υποκινείται από πηχτό μίσος και όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει! Για το όνομα της πατρίδας βρε. Για να σταματήσουν να σκοτώνουν οι κακοί τρομοκράτες. Κακοί, είναι κακοί, είναι πολύ κακοί, τι πολύ κακοί που είναι! Το βλέπεις στις φάτσες τους –ο δικός μας είναι ευγενική φυσιογνωμία. Αλλά, για στάσου: αφού η CIA του κλέβει τη χαρά της εκδίκησης (πολύ αστεία σκηνή αυτή, χωρίς να το θέλει βεβαίως βεβαίως) κι ενώ υπάρχει γενικώς κλίμα ισλαμοφοβίας και αντιρωσισμού, αποκαλύπτεται πως ο υποκινητής όλων των φοβερών και τρομερών που συμβαίνουν στην ταινία είναι άλλος!
Είναι τόσο προβλέψιμη η ταινία, το τι συμβαίνει, το πώς συμβαίνει, που λογικά ο Cuesta την γύρισε στον αυτόματο πιλότο! Εντάξει, η αρχική σκηνή είναι λίγο τρομακτική (κι ας μην τη γύρισαν σωστά, προσέξτε το πόσο αφύσικα και ψεύτικα πέφτουν χάμω κάποια από τα θύματα). Και υπάρχει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί σε τέτοιου είδους ταινίες: πάλη σώμα με σώμα μέσα σε κινούμενο με ταχύτητα και ακυβέρνητο ταχύπλοο σκάφος! Που, όταν βρίσκει κύμα, δημιουργεί κάτι σαν συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και οι πρωταγωνιστές πέφτουν βιαίως στο πάτωμα φαρδιοί πλατιοί!
Σε ό,τι αφορά το καστ, ο Michael Keaton παίζει τέτοιους ρόλους στον ύπνο του και ο Dylan O’Brien απλώς δεν πείθει. Δεν πείθει ως ηθοποιός; Ή δεν πείθει επειδή πρέπει να πιστέψουμε πως από ένας κανονικός redneck φλούφλης μετατρέπεται σε πολεμική μηχανή… από μόνος του και σώζει τίνι τρόπω και όλο τον κόσμο στην πρώτη του αποστολή; Τι να σας πω, θα σας γελάσω και δεν είναι του χαρακτήρος μου…
Αναδημοσίευση από MoviesLtd
