Σκηνοθεσία: Λέον Σβίτερ
Παίζουν: Ντόριαν Χάινιγκερ, Πέτερ Χότινγκερ
Διάρκεια: 82′
Ένας λιγομίλητος πατέρας, που μοιάζει να κρύβει πολλά μυστικά στη σιωπή του, καταφθάνει με τον ανήλικο γιο του σε ένα απομονωμένο καταφύγιο των Άλπεων. Σε ένα σκηνικό απόκοσμης ηρεμίας και γαλήνης, όπου οι ήχοι της φύσης στήνουν τη δική τους συμφωνία, βυθιζόμαστε σε ένα κλίμα μακαριότητας, στο οποίο υποβόσκει όμως μια ακαθόριστη υπόνοια απειλής. Το νεαρό αγόρι, παρά τις επίμονες και καταπιεστικές εντολές του πατέρα του, αρνείται αρχικά να αποχωριστεί το κινητό του, τον τελευταίο συνεκτικό κρίκο που προσφέρει μια στοιχειώδη επαφή με τον εξωτερικό κόσμο. Σε μια σκηνή σχεδόν τελετουργική, η διαρραγή θα είναι οριστική: από εδώ και στο εξής, σε μια θαυμαστή αντίφαση, βρισκόμαστε πνιγηρά αποκλεισμένοι σε μια απέραντη ανοιχτωσιά.
Με ρίζες σε μια βαθιά εδραιωμένη κεντροευρωπαϊκή παράδοση, που προσδίδει στις Άλπεις έναν χαρακτήρα σχεδόν μυσταγωγικό, ο Ελβετός σκηνοθέτης σκηνοθέτης Λέον Σβίτερ φτιάχνει μια νατουραλιστική αλληγορία με υπόγειες πινελιές τρόμου και υπαρξιακές απολήξεις. Ανατρέχοντας στους αρχέγονους τελεολογικούς φόβους που βασανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο, το Retreat αντανακλά το angst του 21ου αιώνα, τη δυστοπία ενός κόσμου που τελεί υπό μόνιμη απειλή αφανισμού, καθρεφτίζοντας παράλληλα την εύθραυστη και ταραγμένη φύση της οικογενειακής ταυτότητας στην εποχή μας. Πριονίζοντας τη μυθολογική κληρονομιά που συνοδεύει την επιβλητική ορεινή γεωγραφία των Άλπεων, η ταινία του Σβίτερ κυοφορεί την έντασή της σε χαμηλή φωτιά, χτίζοντας μια υπόκωφη σύγκρουση.
Καθώς το καταφύγιο πατέρα-γιου τυλίγεται σταδιακά σε ένα πάλλευκο χιονισμένο κουκούλι, οι δυο τους καλύπτουν σιγά σιγά, μέσα από λαλίστατες σιωπές και την καθημερινή επαφή με τη φύση, το βαθύ κενό ανάμεσά τους. Την ίδια στιγμή, όμως, η επανασύνδεσή τους είναι επισφαλής και αμφίβολη: τα όρια ανάμεσα στη φυγή και στην αρπαγή-απαγωγή γίνονται θολά και δυσδιάκριτα. Ο πατέρας (που απέχει από το κλασικό μοντέλο του survivor αρνητή της αστικής ζωής, γεγονός που επιτείνει μια καλοδεχούμενη αίσθηση απορρύθμισης και αμηχανίας) πασχίζει να αποσυρθεί από έναν κόσμο απειλητικό και αλλοτριωμένο. Και αρνείται να αφήσει στον γιο του το περιθώριο της επιλογής.
Σε αυτή την ασφυκτική συνθήκη, η φύση μετατρέπεται από σύμμαχος σε εχθρός, την ίδια στιγμή που η αγάπη και το νοιάξιμο διολισθαίνουν στη βία και το παράλογο. Στο σύμπαν του Retreat, αυτό που διακυβεύεται είναι το ίδιο το μέλλον. Και η μόνη λύση είναι όχι ακριβώς η Υποχώρηση, αλλά ένας βαθύτερος αναστοχασμός για τη ζωή, τη σχέση μας με τον κόσμο αλλά και με τους συνανθρώπους μας. Οπτικά εκθαμβωτικό, με χρωματικές αντιθέσεις που αποτυπώνουν τις συγκρούσεις και τις εντάσεις, αφηγηματικά χαμηλόφωνο και διακριτικό, ένα σήμα κινδύνου για έναν κόσμο που φθίνει και χάνεται.
