Γκουαναχουάτο, Κεντρικό Μεξικό. Δύο μήνες μετά την αναχώρηση των γιων τους για τις ΗΠΑ προς αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος και χωρίς να έχουν λάβει κανένα νέο τους, η Τσούγια και η Μαγκνταλένα αποφασίζουν να πιέσουν τις αρχές για να μάθουν τι απέγιναν τα παιδιά τους. Και ενώ η πρώτη έρχεται αντιμέτωπη με μία φωτογραφία που απεικονίζει το απάνθρωπο θέαμα του άψυχου κορμιού του γιου της, η Μαγκνταλένα συνεχίζει να ζει στην αβεβαιότητα, αφού ο δικός της γιος αγνοείται. Ενώ η αστυνομία την πιέζει να αναγνωρίσει ως νεκρό το παιδί της, η μητέρα αποφασίζει ανακαλύψει η ίδια τι απέγινε ο νεαρός γιος της, ακολουθώντας τα βήματα του ταξιδιού του μέχρι τα βόρεια σύνορα της χώρας.
Την ώρα που ένα πολυσυζητημένο (και διαφημισμένο) τοίχος ορθώνεται ως απάντηση στο μεταναστευτικό ζήτημα καταμεσής της αμερικανικής ηπείρου, η Φερνάντα Βαλαντές, στην πρώτη μόλις ταινία της, επιλέγει να αφηγηθεί σε έναν σκληρά ποιητικό και λυρικό τόνο μία ιστορία για την ίδια τη διαδρομή του ξεριζωμού. Μία πορεία αβέβαιη, με μηδενικές εγγυήσεις, κατά την οποία κανείς διασχίζει μία νεκρή γη γεμάτη «ύαινες» τελώντας υπό το άγρυπνο βλέμμα του διαβόλου, ο οποίος κάνει τη σκιώδη εμφάνισή του στο φιλμ ως στοιχείο μαγικού ρεαλισμού.
Την κατάβαση της Μαγκνταλένα προς το κολαστήριο των μαζικών θανάτων που έχουν μετατρέψει τη μεξικανική συνοριακή γη σε απέραντο νεκροταφείο περιβάλλει μία χώρα σε βαθύτατη κρίση ταυτότητας. Η ζωή είναι τρομακτικά ευτελής, η ευδοκίμηση της αναζήτησης μίας καλύτερης τύχης τελεί υπό την αίρεση των διαθέσεων μίας μαφίας που λεηλατεί τους πάντες σε μία ζούγκλα ανομίας. Το περιβάλλον παρατηρεί επιθετικό, εχθρικό, σαν να προειδοποιεί με κάθε ήχο του ότι η γη εκείνη δεν είναι πλέον κατοικήσιμη.
Προσεγγίζοντας το μυστήριο που βρίσκεται στο κέντρο της αφήγησης με τρόπο σπάνιας ευκρίνειας ως υπαρξιακή δραματική αναζήτηση και όχι ως κινητήρια δύναμη μίας περιπετειώδους πλοκής, η Βαλαντές προσδίδει έναν ελεγειακό τόνο στο οδοιπορικό της Μαγκνταλένα. Ανατρέπει τη συνήθη εξιστόρηση της μεταναστευτικής οδύσσειας, θέτοντας τη βία σε ρόλο οδηγού του ταξιδιού. Βία τόσο βαθιά ριζωμένη στη διαδρομή που εξαϋλώνει την ταυτότητα όσων κινούν για μία άλλη γη: ο διάβολος επιτηρεί κάθε στιγμή, περιμένει τη στιγμή να τρέψει τον άνθρωπο σε κτήνος, έχει σπείρει τη δυστυχία και αναμένει να θερίσει την απανθρωπιά.
Σε αυτή τη συνθήκη, η Βαλαντές και η συσεναριογράφος της Αστριδ Ροντέρο θέτουν μία δραματουργική παράμετρο που χαρίζει στην ταινία μία σημαντική αρετή. Τοποθετούν στην πορεία της Μαγκνταλένα έναν καταλυτικό ανθρώπινο σταθμό, τον Μιγκέλ, έναν νεαρό που διανύει τη διαδρομή ανάποδα. Έχοντας μόλις απελαθεί από τις ΗΠΑ μετά από λίγα χρόνια παραμονής, ο Μιγκέλ επιστρέφει στα πάτρια εδάφη του για να συναντήσει την εγκατάλειψη και την ερήμωση. Λειτουργώντας περισσότερο σαν συνοδοιπόροι που αποδεικνύουν εν τοις πράγμασι τη ρευστότητα των συνθηκών παρά ως υποκατάστατα αλλήλων για τις απώλειες που βιώνουν, ο Μιγκέλ και η Μαγκνταλένα είναι οι δύο όψεις της ματαιωμένης ελπίδας, αυτής που έμεινε πίσω και περιμένει και εκείνης που διέφυγε και αναζήτησε, μία διασταύρωση της σκληρότητας και της βίας του ξεριζωμού.
Η Βαλαντές κατορθώνει να συνδυάσει τον νατουραλισμό στις ερμηνείες, με πρώτη όλων την απίθανης δύναμης παρουσία της πρωταγωνίστριας Μερσέντες Eρνάντες, με το υπερβατικό στοιχείο που προσδίδει η φωτογραφία της Κλαούντια Μπεσερίλ. Το μοντάζ γίνεται λυρικό όπου απαιτείται και σκληρότερο στις κατάλληλες στιγμές, επιτρέποντας στη σκηνοθέτιδα να καθιερώσει ένα μικτό ύφος στην αισθητική της προσέγγισή της και δίνοντας ένα συνολικό αποτέλεσμα που είναι απαστράπτον δίχως να παραμερίζει τον πυρήνα της πλοκής.
Το δράμα μία μητέρας η οποία γνωρίζει ότι δε θα σταματήσει πουθενά προκειμένου να μάθει αν το παιδί της βρίσκεται στη ζωή κορυφώνεται ακριβώς στο σημείο όπου συνειδητοποιεί ότι η βία των συνόρων είναι τόσο εξωφρενική που μπορεί να διαλύσει την ύπαρξη του γιου της ακόμα και χωρίς να τον οδηγήσει στον θάνατο. Και εντός του κρύβει μία πολυεπίπεδη ιστορία από αυτές που συνήθως παραμένουν στο σκοτάδι. Το ντεμπούτο της Φερνάντα Βαλαντές γεννά υποσχέσεις και διακρίνεται από μία ιδιαίτατη αισθητική ματιά και διαχείριση της κινηματογραφικής γλώσσας. Μία δημιουργός που συστήνεται στον κινηματογραφικό κόσμο με μία αληθινά σπουδαία δουλειά.
