Η Κατρίν Ντενέβ γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1943 και θρονιάστηκε για τα καλά στο παγκόσμιο κινηματογραφικό στερέωμα μέσα από το one of a kind μιούζικαλ του Ζακ Ντεμί, Οι ομπρέλες του Χερβούργου. Την εποχή των ομπρελών, η Ντενέβ, σε ηλικία μόλις 21 ετών, είχε ήδη ένα γιο, καρπό της βραχύβιας συγκατοίκησής της με τον, κατά 16 χρόνια μεγαλύτερό της, σκηνοθέτη (και μεγάλο καρδιοκατακτητή) Ροζέ Βαντίμ. Η Ντενέβ παντρεύτηκε ένα χρόνο αργότερα τον Βρετανό φωτογράφο Ντέιβιντ Μπέιλι, με τον οποίο χώρισε επτά χρόνια αργότερα. Στη συνέχεια, συνδέθηκε για κάποια χρόνια με τον Μαρτσέλο Μαστροϊάνι, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη, την ηθοποιό και τραγουδίστρια Κιάρα Μαστροϊάνι. Στην παρακάτω σκηνή, απολαύστε το πώς ένας πολύχρωμος έρωτας φθίνει σε ένα χιονισμένο και άχρωμο τοπίο, στο υπέροχο φινάλε της ταινίας του Ντεμί.
Ας περάσουμε όμως από τα προσωπικά στη δράση. Το 1965, η Ντενέβ υποδύεται την Carole Ledoux στην ταινία Repulsion (Αποστροφή) του Ρόμαν Πολάνσκι. Μία ομορφιά απόκοσμη, εξωπραγματική, η οποία αποπνέει μία λεπτή αλλά οξεία αίσθηση τρόμου. Το ανδρικό άγγιγμα ένας εφιάλτης. Οι εμμονές χορεύουν κολασμένα, το μυαλό αρχίζει να εμφανίζει ρωγμές όπως οι τοίχοι (μοτίβο που επαναλαμβάνει ο Πολάνσκι στο The Tenant), σαπίζει όπως τα παρατημένα φαγητά. Ακολουθούν δύο σκηνές από το έξοχο αυτό ψυχολογικό θρίλερ. Στο φινάλε της ταινίας, το βλέμμα της Ντενέβ ταξιδεύει κάπου αλλού, κάπου πολύ κοντά όπου βασιλεύει το κακό. Ίσως αντικρίζει κατάματα κάποιον που την έβλαψε ανεπανόρθωτα. Ίσως και να κοιτά στα μάτια τους εσωτερικούς της δαίμονες. Το μόνο σίγουρο είναι πως από ο τρόμος ήταν πάντα εκεί δίπλα, της κρατούσε το χέρι και τη σκέπαζε το βράδυ.
Μεταφερόμαστε στο 1967, χρονιά κατά την οποία εκτοξεύεται η καριέρα της Ντενέβ. Ο Ντεμί την εμπιστεύεται εκ νέου για το μιούζικάλ του, Les demoiselles de Rochefort (Οι δεσποινίδες του Ροσφόρ). Η Ντενέβ υποδύεται την Delphine Garnier, η οποία τραγουδά το τραγούδι των διδύμων με τη δίδυμη αδερφή της. Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως η συμπρωταγωνίστρια της Ντενέβ είναι όντως η ίδια της η αδερφή (όχι δίδυμη πάντως, καθώς η Ντενέβ γεννήθηκε ενάμιση χρόνο αργότερα), Φρανσουάζ Ντορλεάκ. Μην παραξενεύεστε από το διαφορετικό επώνυμο, δεν πρόκειται για ετεροθαλή αδερφή. Απλούστατα, η Ντενέβ αποφάσισε να κρατήσει το μητρικό της όνομα για να διαφοροποιηθεί από τη μεγαλύτερη της αδερφή, η οποία είχε ήδη κάνει τα πρώτα της βήματα στο σινεμά με το πατρικό επώνυμο. Αν αναρωτιέστε γιατί η καριέρα της Ντορλεάκ δεν άγγιξε τα επίπεδα της Ντενέβ, δυστυχώς υπάρχει λυπητερή απάντηση… Λίγο μετά την ταινία, στις 26 Ιουνίου του 1967, η μεγάλη αδερφή έχασε τον έλεγχο του Ρενό που οδηγούσε καθ’ οδόν προς το αεροδρόμιο της Νίκαιας και το τραγουδάκι που σας λέγαμε απέκτησε χροιά θρύλου… Ακολουθεί ευθύς αμέσως. Υπέροχες και οι δύο με τα φορεματάκια και τα καπέλα τους…
Την ίδια χρονιά, η Ντενέβ συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον Λουίς Μπουνιουέλ (θα ακολουθήσει η Τριστάνα, τρία χρόνια αργότερα) και μένει για πάντα στις καρδιές μας ως Η ωραία της ημέρας. Ο Μπουνιουέλ, με πρώτη ύλη το ομότιτλο βιβλίο του Τζόζεφ Κέσσελ, στηλιτεύει για μία ακόμη φορά αλύπητα και ανελέητα την υποκρισία και τη σήψη της καθεστηκυίας τάξης. Ως κύριο γνώρισμα του κομφορμισμού και της καταπίεσης κατονομάζει την σεξουαλική στέρηση. Κάπως έτσι, ένα καθώς πρέπει παντρεμένο κορίτσι με οικονομική άνεση και καθολική ανατροφή επιλέγει να ζει μία άλλη ζωή το απόγευμα, δουλεύοντας ως πόρνη πολυτελείας με το προσωνύμιο Η ωραία της ημέρας. Η κάθοδος αυτή στο βούρκο της επιτρέπει να απελευθερώνει όλα εκείνα τα ένστικτα που κρατά φυλακισμένα ο μεγαλοαστικός τρόπος ζωής. Ας πάρουμε μία γεύση από τις ανικανοποίητες φαντασιώσεις.
Δύο χρόνια αργότερα, η Ντενέβ πρωταγωνιστεί στην ταινία του Τριφό, Η σειρήνα του Μισισιπή, βασισμένη στο βιβλίο του Γουίλιαμ Άιρις, Βαλς στο σκοτάδι. Το 2001, ο Μάικλ Κρίστοφερ γύρισε το remake της ταινίας με τίτλο Original Sin (Απόλυτη αμαρτία), με τους Αντόνιο Μπαντέρας και Αντζελίνα Τζολί. Ακολουθεί η διάσημη σκηνή ερωτικής εξομολόγησης by the fire place, όπου ο Ζαν Πολ Μπελμοντό αποθεώνει την ομορφιά της, κατά παραγγελία, συζύγου του. Κοινώς, δεν έχει πάρει μυρωδιά τι φίδι έχει βάλει στον κόρφο του…
Ο επίλογος ήταν προδιαγεγραμμένος, δεν υπήρχε καμία αμφιβολία στο μυαλό μου. Το 1983, η Ντενέβ υποδύεται την Miriam Blaylock, μία αμφισεξουαλική βρυκόλακα, στο cult ντεμπούτο του Τόνι Σκοτ, The Hunger. Σύντροφος ο Ντέιβιντ Μπόουι, το ερωτικό τρίγωνο συμπληρώνει η Σούζαν Σάραντον. Το φιλί μεταξύ Ντενέβ και Σάραντον έμεινε μάλιστα διάσημο και έγινε icon του gay&lesbian κινήματος της εποχής. Στην απίστευτη εναρκτήρια σκηνή (με την Ντενέβ να δείχνει τόσο διαφορετική εν σχέσει με την εικόνα του ανέγγιχτου λουλουδιού με την οποία την έχουμε συνηθίσει), η φωνή του Πιτ Μέρφι των Bauhaus μας αποπροσανατολίζει όσο πρέπει…
