Καμιά φορά, η πραγματικότητα αποδεικνύεται πιο κινηματογραφική κι από την ίδια την 7η τέχνη. Όταν, μάλιστα, αφορά και το ίδιο το σινεμά, η αίσθηση απογειώνεται. Όπως στην περίπτωση της ανακάλυψης ενός μέχρι πρότινος άγνωστου γράμματος, με αποστολέα τον Όρσον Γουέλς και (πιθανολογούμενο) παραλήπτη τον Λέοναρντ Λάιονς (βλέπε φώτο αμέσως παρακάτω), αρθρογράφο στην εφημερίδα New York Post και στενό φίλο του μεγάλου σκηνοθέτη. Η εν λόγω ανακάλυψη συνέβη στη βιβλιοθήκη Lilly Library, που βρίσκεται στο campus του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, στην πόλη Μπλούμιγκτον. Η Lilly Library, που πήρε το όνομά της από τον ευεργέτη και δωρητή Josiah K. Lilly, διαθέτει μεγάλο όγκο σπάνιων βιβλίων και χειρόγραφων, μεταξύ των οποίο συγκαταλέγεται κι ένα πλούσιο υλικό για τον βίο και το έργο του Όρσον Γουέλς.
Η επιστολή βρέθηκε μέσα σε ένα αντίτυπο του βιβλίου Badge of Evil (1956) του συγγραφέα Γουίτ Μάστερσον, το οποίο αποτέλεσε (χαλαρή) πηγή έμπνευσης για τη συγκλονιστική ταινία του Γουέλς Το άγγιγμα του κακού (Touch of Evil, 1958, βλέπε επόμενη φώτο) κι είχε ως ημερομηνία αποστολής την 11η Μαρτίου 1953. Όσον αφορά το περιεχόμενο, ο Γουέλς αναφέρει αρχικά την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η σαιξπηρική ταινία του Οθέλλος, που είχε κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα το 1952, βρήκε επιτέλους διανομή στις ΗΠΑ (φυσικά, υπήρξαν εκ νέου επιπλοκές και η United Artists κυκλοφόρησε εν τέλει την ταινία το 1995). Έπειτα, ο Γουέλς ζητά από τον Λάιονς να αφιερώσει μία στήλη για την ιταλική κωμωδία Ο άνθρωπος, το κτήνος και η αρετή (1953), η οποία βασιζόταν στην ομότιτλη νουβέλα του Λουίτζι Πιραντέλο και στην οποία ο Γουέλς συμπρωταγωνιστούσε στο πλευρά του διάσημου Ιταλού κωμικού Τοτό.
Από εκεί και πέρα, ο Γουέλς αναφερόταν στην επιστολή σε τρία πρότζεκτ που είχε κατά νου ή που του είχαν προταθεί: α) την προτροπή του Σερ Λόρενς Ολίβιε να ερμηνεύσει τον έναν από τους δύο κεντρικούς ρόλους (με συμπρωταγωνιστή τον ίδιο τον Ολίβιε) στο ανέβασμα ενός θεατρικού έργου, το οποίο έγραφε εκείνη την εποχή η Ιρλανδό-Βρετανή δραματουργός Μπρίτζετ Μπόλαντ και στο οποίο αναφερόταν ο Γουέλς με τον τίτλο I Confess, β) τη σκηνοθεσία, αλλά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο, μίας ταινίας για τον Αττίλα τον Κατακτητή, γ) το ανέβασμα ενός ιδιότυπου θεατρικού μονολόγου, όπου ο Γουέλς θα διάβαζε αποσπάσματα από το μυθιστόρημα Moby Dick του Χέρμαν Μέλβιλ.
Εν τέλει, τα τρία αυτά πρότζεκτ κατέληξαν ως εξής: α) Η Μπρίτζετ Μπόλαντ ολοκλήρωσε τη συγγραφή του θεατρικού της έργου, που τιτλοφορήθηκε τελικά The Prisoner (1954), χωρίς τους Γουέλς και Ολίβιε, ενώ ένα χρόνο αργότερα μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο, με πρωταγωνιστές τους Άλεκ Γκίνες και Τζακ Χόκινς, β) η ταινία για τον Αττίλα τον Κατακτητή δεν γυρίστηκε ποτέ, γ) O Γουέλς έγραψε τελικά το θεατρικό Moby Dick – Rehearsed, στο οποίο μία ομάδα ηθοποιών κάνει πρόβες για το ανέβασμα μίας παράστασης βασισμένη στο έργο του Χέρμαν Μέλβιλ και το οποίο ανέβηκε στο Duke of York’s Theatre του Λονδίνου, το καλοκαίρι του 1955.Ευκαιρία, πάντως, να θυμηθούμε την ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ εναρκτήρια σκηνή του Touch of Evil.