Νόστος. Η ανάγκη, η επιθυμία, η επιστροφή. Εκείνοι που γυρίζουν για λίγο, νοερά έστω, σπίτι. Εκείνοι που κάνουν σπίτι τους κάθε σπιθαμή χώματος που πατάνε. Εκείνοι που βαφτίζουν σπίτι τον τόπο που είναι τα αδέρφια τους, εντός και εκτός εισαγωγικών. Εκείνοι που λαχταρούν τη θύμηση της γης τους, κι εκείνοι που θα μείνουν με τη λαχτάρα μιας γης που δεν θα αντικρίσουν ποτέ ξανά. Το δεύτερο επεισόδιο της έκτης σεζόν του Game of Thrones καθρέφτισε στις οθόνες μας την ανάγκη των ηρώων να νιώσουν, να βρουν ή να επιδιώξουν την ασφάλεια, τον γυρισμό, το οικείο. Και ανέβασε, όπως συνηθίζει, κατά πολύ τις ταχύτητες σε σχέση με την πρεμιέρα της περασμένης εβδομάδας. Για την καλύτερη κατανόηση όσων εκτυλίχθηκαν στο “Home”, θα καταφύγω σε ορισμένα σημεία στη γνώση που προκύπτει από τα βιβλία, ούτως ώστε να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τη βαρύτητα των όσων συνέβησαν και τον αντίκτυπο που πιθανότατα θα έχουν στη συνέχεια της ιστορίας. Έτσι κι αλλιώς, το ενδεχόμενο να κάνει πλέον κάποιος spoiler από τα βιβλία στη σειρά έχει πλέον εκλείψει. Πάμε.
“I wasn’t drowning. I was home”.
Να μην λέμε μόνο τα στραβά: το γεγονός ότι ο Bran δεν εμφανίστηκε καθόλου στην προηγούμενη σεζόν ήταν μάλλον σοφή επιλογή. Πλέον, δυο χρόνια αργότερα (σε real time, πάντα), μπορούμε να εκτιμήσουμε ακόμα περισσότερο την επιστροφή του στα δρώμενα, παρακολουθώντας τον να είναι ακόμα σε διαδικασία εκπαίδευσης από τον Three Eyed Raven (πόσο μεγάλη πολυτέλεια για μια σειρά να μπορεί να προσλαμβάνει τιτάνες όπως ο Max von Sydow), σαφέστατα όμως ικανότερο να διαχειριστεί τις δυνάμεις του από την τελευταία φορά που τον είδαμε. Το “Home” ανοίγει με τους δυο τους να βρίσκονται στο Winterfell του παρελθόντος, τότε που το να είσαι Stark ήταν ακόμα καλή φάση. Ο Bran και ο Raven (σοβαρευτείτε τώρα, δεν θα το γράφω κάθε φορά ολόκληρο) παρακολουθούν τον νεαρό Ned να γυμνάζεται με τον μικρότερο αδελφό του, τον Benjen, μέχρι που στο πλάνο μας (τους) μπαίνει ένας χαρακτήρας που φέρει, πιθανότατα, πολύ μεγάλη βαρύτητα για την εξέλιξη της ιστορίας: η Lyanna Stark. Λίγο αργότερα εμφανίζεται και ο νεαρός Hodor, που ακόμα μπορεί να μιλήσει κανονικά και ονομάζεται Wyllis. Το ότι οι δημιουργοί επέλεξαν να αλλάξουν το πραγματικό όνομα του χαρακτήρα (στα βιβλία μαθαίνουμε από την αρχή ότι το πραγματικό του όνομα είναι Walder) δεν ξέρω αν σχετίζεται ουσιαστικά με την πλοκή ή απλά έτσι τους ήρθε, λίγο πολύ όπως άλλαξαν το όνομα της αδελφής του Theon (Yara, ενώ στα βιβλία ονομάζεται Asha).
Ο Raven τελειώνει το “όραμα” απότομα, αφού εξηγεί στον Bran ότι δεν είναι φρόνιμο να μείνει περισσότερο χρόνο εκεί. Στη συνέχεια, έχουμε τον διάλογο του Bran με την Meera, η οποία εμφανώς δεν περνάει και πάρα πολύ καλά όλον αυτόν τον καιρό που περιμένει στη σπηλιά του Raven και παρακολουθεί τους δυο τους να χάνονται σε “οράματα”. Ο Bran έχει μάθει από τον Raven ότι έρχεται ένας μεγάλος πόλεμος και θέλει τη Meera στο πλευρό του, κάτι που είναι μάλλον ιδιαίτερα σημαντικό και τονίζεται και από ένα παιδί του δάσους στη συνέχεια. Αυτό που κρατάμε είναι ότι ο Bran έχει πια πρόσβαση στο παρελθόν, κάτι που θα βοηθήσει μάλλον τη σειρά να προωθήσει συγκεκριμένα flashbacks, μέσο το οποίο δεν έχει μεταχειριστεί σχεδόν καθόλου μέχρι σήμερα.
“Until you”.
Στο Τείχος ο Davos τραβάει το σπαθί του και ετοιμάζεται να υπερασπιστεί το σώμα του Jon Snow. Δεν θα χρειαστεί. Η πολυαναμενόμενη βοήθεια καταφτάνει, καθώς ο Wun Wun σπάει την πύλη ακολουθούμενος από τον Tormund και τους άγριους φίλους του. Ο πρώτος που κάνει την ανοησία να εκτοξεύσει ένα βέλος προς τον γίγαντα δεν θα ζήσει για να μπορέσει κάποτε να διηγηθεί την ιστορία, αφού το επεισόδιο έχει ξεκάθαρο μοτίβο από ανθρώπους που συντρίβονται πάνω σε τοίχους. Με εμφανές αριθμητικό μειονέκτημα, οι άνδρες της φρουράς παραδίνονται και ο Alliser Thorne συλλαμβάνεται. Ο Tormund αντικρίζει τον νεκρό Jon Snow και δηλώνει ότι θα ετοιμάσει την πυρά. Μέχρι να ετοιμαστεί η φωτιά έχουμε ακόμα ελπίδες, σωστά;
“The Gods won’t mind. They ‘ve spilled more blood than the rest of us combined”.
Στο King’s Landing ο παραμυθάς του χωριού λέει ιστορίες για την Cersei. Ο νέος σωματοφύλακας της βασίλισσας τις ακούει, και αποφασίζει να βάλει σε δοκιμασία το κεφάλι του με έναν τοίχο. Ο τοίχος κερδίζει (το μοτίβο που λέγαμε). Η Cersei ξεκινάει για την κάμαρα όπου βρίσκεται το σώμα της Myrcella, όμως οι φρουροί του Tommen την σταματούν και την ενημερώνουν ότι ο βασιλιάς της απαγορεύει την είσοδο. Η Cersei το παίρνει απροσδόκητα ψύχραιμα και το αιματοκύλισμα αποφεύγεται την ύστατη ώρα, προς μεγάλη ανακούφιση των φρουρών που βλέπουν τον Ser Strong να τεντώνεται και τον θάνατό τους να πλησιάζει.
Δίπλα στην νεκρή Myrcella, ο Tommen συνομιλεί με τον Jaime, που τον παρηγορεί και τον πείθει να επισκεφθεί τη μητέρα του και να αφήσει όλα όσα συνέβησαν στο παρελθόν. Στην αίθουσα μπαίνει ο High Sparrow και ο Jaime στέλνει με συνοπτικές διαδικασίες τον μικρό στη μάνα του. Ο Jaime προειδοποιεί τον ιερέα ότι θα πάρει εκδίκηση για τον εξευτελισμό της αδελφής του, και ίσως να την έπαιρνε πιο άμεσα αν οι υπόλοιποι φανατικοί ακόλουθοι του Sparrow δεν φρόντιζαν να περικυκλώσουν την αίθουσα. Ο Tommen ζητά συγγνώμη από την Cersei και υπόσχεται ότι στο εξής θα είναι δυνατός, χωρίς ασφαλώς να πείσει κανέναν. Εκείνη τον συγχωρεί και υπόσχεται να τον βοηθήσει. Οι Lannister γίνονται σιγά σιγά και πάλι μια ωραία ατμόσφαιρα.
“Next time I have an idea like that… punch me in the face”.
Στο Meereen ο Tyrion αντιλαμβάνεται ότι οι δράκοι της Daenerys είναι πολύ ισχυρό χαρτί για να είναι κλειδωμένοι σε μια υπόγα. Λόγω του πάθους του με ό,τι έχει να κάνει με δράκους, γνωρίζει ότι στην αιχμαλωσία δεν αναπτύσσονται ποτέ όπως πρέπει και, όταν η Missandei τον πληροφορεί ότι αρνούνται να φάνε από την ημέρα που έφυγε η Daenerys, έχει ήδη κοπανήσει αρκετά κρασιά για να θεωρήσει λογικό να πάει να τους επισκεφθεί. Κατεβαίνοντας στο μπουντρούμι, αντιλαμβάνεται προφανώς ότι η ιδέα του ήταν πολύ, πολύ περίεργη αλλά είναι αργά για να κάνει πίσω. Επιδιώκει να πείσει τους δράκους με σοβαρά επιχειρήματα, όπως το ότι ξέρει τη μάνα τους και θέλει να τους βοηθήσει και δεν είναι ευγενικό να φάνε τη βοήθεια, και επειδή είναι ο Peter Dinklage όλο αυτό δουλεύει. Οι δράκοι δεν τον πειράζουν, και τους λύνει τα δεσμά.
Αυτό μπορεί να φαίνεται απλώς μια ευχάριστη σκηνή εδώ, αλλά κρατήστε το για το μέλλον. Δεν είναι ότι οι δράκοι πείθονται από τα λογικά του επιχειρήματα, υπάρχει κάποιος άλλος λόγος που δεν τον πειράζουν, αλλά δεν είναι της παρούσης.
“A girl is not a beggar anymore”.
Στο Braavos, η Arya δέχεται άλλη μια επίσκεψη από την φίλη της με τα κοντάρια και συνεχίζει να τρώει τόσο ξύλο που είναι να απορεί κανείς πώς έχει ακόμα δόντια. Ωστόσο, είναι εμφανώς βελτιωμένη στην όλη φάση και η προπόνηση επιβραβεύεται με την εμφάνιση του Jaqen, που της απευθύνει ορισμένες κρίσιμες ερωτήσεις. Η Arya λέει πειστικά το ποίημα που ξέρει και εκείνος την καλεί να τον ακολουθήσει, προφανώς πίσω στον ναό. Το ξύλο ήταν μπόλικο, αλλά τουλάχιστον έπιασε τόπο.
“If you acquire a reputation as a mad dog, you will be treated as a mad dog”.
Στο Winterfell η ζωή συνεχίζεται για τη γλυκιά οικογένεια των Bolton. Πατήρ και υιός συσκέπτονται για το πώς θα κατορθώσουν να κρατήσουν τον Βορρά, αυτή τη φορά με την παρουσία ενός Karstark, μια από τις ισχυρότερες οικογένειες της περιοχής, άλλοτε υποτελείς και σύμμαχοι των Stark. Ο Ramsay αναφέρει τις σκέψεις του που περιλαμβάνουν ένα γιουρούσι στο Τείχος, μόνο που ο σοφότερος Roose τα απορρίπτει εύγλωττα. Η συζήτηση διακόπτεται από έναν Maester που φέρνει χαρμόσυνα νέα: η νεαρή γυναίκα του Roose έφερε μόλις στον κόσμο έναν γιο. Ο Ramsay, πλέον, έχει αντίπαλο στη διαδοχή και αυτή είναι μια είδηση που δεν στέκεται και πολύ καλά στο ταραγμένο του μυαλό. Ο πατέρας του σπεύδει να τον καθησυχάσει και ο Ramsay τον ευχαριστεί για τα λόγια του, λίγες στιγμές προτού του καρφώσει ένα μαχαίρι στην καρδιά. Ο Ramsay είναι πολλά πράγματα αλλά όχι τζογαδόρος, ειδικά όταν το στοίχημα είναι ο θρόνος του Βορρά. Πλέον Lord Bolton, ο Ramsay απολαμβάνει αμέσως την στήριξη των Karstark και διατάζει τον αρχικά διστακτικό και σοκαρισμένο Maester να καλέσει την “μητέρα” του και τον νεογέννητο αδελφό του. Σε μια σκηνή που ο καταπληκτικός Iwan Rheon πλάθει έναν Ramsay πρόθυμο να πιάσει νέο πάτο, ο νέος Lord Bolton τελειώνει τη δουλειά ταΐζοντας τη μόνη οικογένεια που του έχει απομείνει στα σκυλιά.
“I don’t want to be forgiven”.
Στα χιόνια του Βορρά, η Sansa συνεχίζει το ταξίδι της προς το Τείχος, τον αδελφό της και τη σωτηρία. Μετά από μια μάλλον διαδικαστική συζήτηση με την Brienne, ο Reek παίρνει μια απόφαση που ενδεχομένως στο μέλλον να αλλάξει τις ισορροπίες. Επιλέγει να θυμηθεί, έστω και λίγο, τον Theon Greyjoy και να επιστρέψει στο σπίτι του, τώρα που είναι πλέον βέβαιος ότι αφήνει την Sansa ασφαλή στα σίγουρα χέρια της διαδόχου του Οίκου των Tarth.
“I am the storm, brother”.
Επιτέλους, το Pyke! Πάνω που πίστεψα ότι ο showrunners αποφάσισαν να αποκλείσουν τους νησιώτες μας εντελώς από τη σειρά, οι Greyjoy επιστρέφουν και παίρνουν και 3 σκηνές κολλητά, έτσι για αποζημίωση. Στο κάστρο του Pyke, ο Balon Greyjoy συζητά με την κόρη του, η οποία του λέει ότι το Deepwood Motte έπεσε και πλέον οι Σιδερογέννητοι δεν έχουν εδάφη στον Βορρά. Ο Balon επιμένει να ονειρεύεται την περιοχή και η Yara διαφωνεί, σε μια συζήτηση όπου τα αίματα ανάβουν γρήγορα και εμείς αντιλαμβανόμαστε ότι τα ψωμιά του Balon στον θρόνο είναι μετρημένα. Η δεύτερη είναι η σκηνή που θέλει λίγη περισσότερη προσοχή. Καθώς διασχίζει την σκάλα ανάμεσα στους δύο Πύργους, εν μέσω καταιγίδας, ο Balon συναντά κάποιον στην άλλη της άκρη. Αυτός ο άλλος βγάζει την κουκούλα, λόγια ανταλλάζονται και ο Balon βρίσκεται στη λάθος μεριά του σκοινιού. Μιας και δεν αναφέρεται στη συζήτηση ποιος είναι ο κύριος που μόλις σκότωσε τον Άρχοντα του Pyke, θα σας πω εγώ.
Πρόκειται για τον αδελφό του Balon, Euron Greyjoy. Μπορεί να άργησε λίγο η σειρά, αλλά πλέον στην πλοκή μπαίνει ένας από τους πιο εμβληματικούς “κακούς” που εμφανίζονται στα βιβλία. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσα από αυτά που μας φανερώνουν τα βιβλία για τον Euron θα δούμε στη σειρά, αλλά σίγουρα θα παίξει σημαντικό ρόλο, αφού δεν έχει νόημα να βάζεις στην πλοκή έναν τόσο σημαντικό χαρακτήρα αν δεν έχεις την πρόθεση να τον αξιοποιήσεις. Ενδεικτικά, ο Euron είναι μεγάλο παλικάρι: Καπετάνιος του πλοίου “Silence” (αφού έχει κόψει τη γλώσσα από όλους τους ναύτες του πληρώματός του…), έχει ταξιδέψει στα πέρατα του κόσμου, στη Valyria και το Asshai, έχει φέρει μαζί του ουκ ολίγα μαγικά μπιχλιμπίδια, κάτι περίεργο παίζει με το μάτι του, λατρεύει να προκαλεί πόνο, να βιάζει, να λεηλατεί και άλλα τέτοια ευχάριστα και, γενικά, είναι ένας ακόμα ωραίος τύπος που έρχεται να προστεθεί στη συλλογή της σειράς.
Αμέσως μετά, καθώς ο Balon παραδίδεται στον πνιγμένο Θεό, η Yara συζητά με τον έτερο αδελφό του Balon, τον ιερέα Aeron, και μαθαίνουμε ότι ο διάδοχος του Balon θα αποφασιστεί με την παραδοσιακή διαδικασία των Σιδερογέννητων. Η Yara θα διεκδικήσει τον θρόνο, αλλά το ίδιο θα κάνει και ο Euron. Μακάρι να δούμε σύντομα και τον Victarion, τον μικρότερο αδελφό του Balon και επίσης πολύ σημαντικό χαρακτήρα στα βιβλία. Οι Greyjoy έχουν πολλά να δώσουν στην πλοκή και η σειρά φαίνεται πως, έστω και καθυστερημένα, το πήρε απόφαση.
“The Lord never spoke to me”.
Η στιγμή για την οποία μας ζάλιζε για περίπου έναν χρόνο ολόκληρο το Internet, έφτασε. Η Melisandre χαζεύει τις φλόγες και την επισκέπτεται ο Davos, που ούτε λίγο ούτε πολύ της ζητάει αυτό που ζητάει και όλος ο κόσμος (εδώ στα δικά μας, όχι στο Westeros): να κάνει κάτι ώστε να “επιστρέψει” ο Jon Snow. Η Melisandre όμως δεν είναι πια η ίδια, η πίστη της έχει εξασθενήσει και είναι μια γυναίκα τσακισμένη. Επιβεβαιώνει ότι γίνεται, αλλά όχι από εκείνη, γιατί δεν έχει κάνει ποτέ κάτι τέτοιο και δεν νιώθει ότι μπορεί να το κάνει, αφού στα μάτια της ο R’hllor την εγκατέλειψε. Ο Davos όμως δεν δέχεται μια τέτοια απάντηση και της απαντά ότι δεν ζητά τίποτα από τον Θεό, στον οποίον έτσι κι αλλιώς δεν πιστεύει, αλλά από την ίδια. Τώρα, γιατί κόπτεται τόσο με τον Jon Snow ο Davos, θα σας γελάσω, κάποιος λόγος θα υπάρχει, προφανώς είναι κάτι απλό όπως το ότι “κάποιος πρέπει να το κάνει”. Η Melisandre πείθεται και ξεκινά το τελετουργικό στον νεκρό, σε ένα δωμάτιο που είναι ακόμα παρόντες ο Davos, ο Tormund και ο Ghost. Ομολογουμένως, η σκηνή είναι πολύ καλογυρισμένη. Το ξόρκι τελειώνει και δεν γίνεται τίποτα. Απογοητευμένοι, ένας ένας αφήνουν το δωμάτιο. Ο Ghost μένει ξαπλωμένος δίπλα στον νεκρό. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα σηκώνει το κεφάλι ανήσυχος. Μερικές στιγμές μετά, το κοντινό πλάνο στο πρόσωπο του Kit Harrington δείχνει τις πρώτες τρομαγμένες, απορημένες , απότομες αναπνοές του Jon Snow, που επέστρεψε από τον κόσμο των νεκρών.
Τώρα, ο Jon δεν είναι ο πρώτος που γνωρίζουμε να επιστρέφει. Υπάρχει το προηγούμενο του Beric Dondarrion, που τον ανέσταινε κάθε τρεις και λίγο ο Thoros. Και πάνω σε αυτά που ξέρουμε από εκείνη την υπόθεση, κυρίως από τα βιβλία, μπορούμε να κάνουμε ορισμένες εικασίες για το τι ακολουθεί για τον Jon Snow.
1) Δεν θα είναι ακριβώς ο ίδιος. O Beric αναφέρει πως “κάθε φορά που επιστρέφω, είμαι κάτι λιγότερο. Κομμάτια του εαυτού σου χάνονται”.
2) Πιθανόν να μην θυμάται τα πάντα από το παρελθόν του. Από την ίδια πηγή, ο Dondarrion μιλάει και λέει “κάποτε είχα ένα κάστρο, και ήμουν λογοδοσμένος σε μια γυναίκα. Αλλά δεν θα μπορούσα πια να βρω αυτό το κάστρο αν το έψαχνα, και δεν θυμάμαι το χρώμα των μαλλιών της. Ποιος με έκανε ιππότη; Ποια είναι τα αγαπημένα μου φαγητά; Είναι όλα θολά…”
3) Δεν είναι πια ο Lord Commander. Ο όρκος που τον δένει στη Φρουρά αναφέρει: “Night gathers, and now my watch begins. It shall not end until my death”. Λοιπόν, ο θάνατος ήρθε. Και αυτό σημαίνει ότι…
4)…αυτός που σηκώθηκε από τους νεκρούς μπορεί, πια, να είναι ο Jon Stark. Ξέρουμε ότι σε αυτή τη σεζόν θα λάβει χώρα μια μεγάλη μάχη, και το πιθανότερο είναι αυτή να αφορά το Winterfell. Πολύ πιθανό σενάριο: ο Jon οδηγεί έναν στρατό από πιστούς στους Stark και wildlings στον Βορρά, και συγκρούεται με τον Ramsay, πλέον Lord Bolton.
5) Η Melisandre είχε δίκιο για την Προφητεία, μόνο που η ενσάρκωσή της είναι ο Jon, και όχι ο Stannis. “After the long summer, the darkness will fall heavy on the world. Stars will bleed. The cold breath of winter will freeze the seas, and the dead shall rise in the North. In the ancient books, it is written that a warrior will draw a burning sword from the fire, and that sword shall be Lightbringer”. Ο Jon Snow είναι ο Azor Ahai, ο ήρωας που θα σταθεί απέναντι στους Νεκρούς και θα δώσει την τελική μάχη για να σώσει τον κόσμο.
Ποιος ξέρει; Μπορεί να μην γίνει και τίποτα από αυτά. Μπορεί ο Azon Ahai να είναι ο Hodor. We know nothing, Jon Snow.
Κλείσιμο και πάλι με το preview του επόμενου επεισοδίου, όπου έχουμε κάτι που με κάνει να δακρύζω από συγκίνηση. Εκεί προς το τέλος, άλλο ένα “όραμα” του παρελθόντος για τον Bran. Ο τύπος με το κράνος πρέπει να είναι ο Arthur Dayne, το “Σπαθί του Πρωινού”. Ο νεαρός πρέπει να είναι ο Ned Stark. Ο τοίχος που φαίνεται πίσω πρέπει να είναι ο Πύργος της Χαράς, και αυτό σημαίνει ότι ήρθε η ώρα για μια από τις πιο σημαντικές συμπλοκές στην ιστορία και όσα ακολούθησαν αυτήν, και ότι R+L=J και ότι γενικά το σπασικλάκι μέσα μου πανηγυρίζει από τώρα και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…
