Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των χωρών της Πλατφόρμας Πολιτισμού Κεντρικής Ευρώπης (PCCE – Platform Culture Central Europe) θα πραγματοποιηθεί από την Πέμπτη 11 μέχρι τη Δευτέρα 15 Μαΐου 2017, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας με ελεύθερη είσοδο, με την υποστήριξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Στην εκδήλωση θα προβληθούν 10 ταινίες από 5 χώρες της Πλατφόρμας (Αυστρία, Πολωνία, Ουγγαρία, Σλοβακία και Τσεχία), ενώ η επίσημη έναρξη του Φεστιβάλ PCCE θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 11 Μαΐου 2017, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας, με την προβολή της τσέχικης ταινίας Κατ’ οίκον φροντίδα, καθώς και τη δεξίωση, η οποία θα είναι ανοιχτή στους θεατές και θα διεξαχθεί στο φουαγιέ της αίθουσας, με οικοδεσπότη και οργανωτή την Πρεσβεία της Τσεχίας.
Παρεμπιπτόντως, η Πλατφόρμα Πολιτισμού Κεντρικής Ευρώπης (PCCE) είναι ένα πολιτιστικό σύμπλεγμα που αποτελείται από 6 χώρες της Κεντρικής Ευρώπης (Αυστρία, Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία, Σλοβενία και Τσεχία), έχοντας ως κύριους στόχους τη διατήρηση του αμοιβαίου πολιτισμικού διαλόγου και την παροχή και υποστήριξη διμερών και πολυμερών προγραμμάτων, επικεντρωμένων στα κοινά πολιτιστικά συμφέροντα και αξίες της περιοχής.
Πρόγραμμα προβολών:
Πέμπτη 11/5
18:00 – 20:30: Κατ’ οίκον φροντίδα / Domácí péče, του Slávek Horák (Τσεχία, 2015, 93΄)
20:30 – 22:00: Δεξίωση της Πρεσβείας της Τσεχίας (φουαγιέ της αίθουσας Παύλος Ζάννας – ανοιχτή στους θεατές της προβολής)
22:00: Σημαδεμένοι δρόμοι / Macondo, της Sudabeh Mortezai (Αυστρία, 2014, 98΄)
Παρασκευή 12/5
19:30: Afterimage / Powidoki, του Αντρέι Βάιντα (Πολωνία, 2016, 98΄)
21:30: Κάποια να με προσέχει / Jutalomjáték, του János Edelényi (Ουγγαρία, 2016, 89’)
Σάββατο 13/5
19:30: Να δω τη θάλασσα / Pojedeme k moři, του Jirí Mádl (Τσεχία, 2014, 90΄)
21:30: Τα σταράκια / Chucks, των Gerhard Ertl & Sabine Hiebler (Αυστρία, 2015, 93΄)
Κυριακή 14/5
19:30: Η οικογένεια του Νίκι / Nickyho rodina, του Matej Minac (Σλοβακία, 2011, 97΄)
21:30: Η μαμά και άλλοι τρελοί της οικογένειας / Anyám és más futóbolondok a családból, της Ibolya Fekete (Ουγγαρία, 2015, 110΄)
Δευτέρα 15/5
19:30: Η ειρήνη της ψυχής / Pokoj v duši, του Vladimír Balko (Σλοβακία, 2009, 98΄)
21:30: Η τελευταία οικογένεια / Ostatnia rodzina, του Jan P. Matuszynski (Πολωνία, 2016, 124΄)
Λίγα λόγια για τις ταινίες:
Κατ’ οίκον φροντίδα / Domácí péče του Slávek Horák (Τσεχία, 2015, 93΄)
Η αφοσιωμένη κατ’ οίκον νοσοκόμα Βλάστα φροντίζει τους ιδιότροπους ασθενείς της στους τσεχικούς αμπελώνες, και ζει μονάχα για τον σύζυγό της Λάντα και την κόρη της, δίνοντάς τους περισσότερα από όσα ζητούν. Αντίθετα, ο σύζυγός της είναι ο παραδοσιακός επαρχιώτης, του οποίου οι μόνες ευθύνες περιορίζονται στη φροντίδα του εργαστηρίου του και στην κατανάλωση μπράντι. Τα πράγματα αλλάζουν όταν μια μέρα η Βλάστα αναγκάζεται να μάθει ότι το να βάζει τις ανάγκες όλων πάνω από τις δικές της δεν είναι μόνο ανιδιοτελές, αλλά και αυτοκαταστροφικό. Για πρώτη φορά στη ζωή της, αντιλαμβάνεται ότι ίσως χρειάζεται κι εκείνη κάποια φροντίδα.
Σημαδεμένοι δρόμοι / Macondo της Sudabeh Mortezai (Αυστρία, 2014, 98΄)
Ο Ραμαζάν έχει αναλάβει δυσανάλογα μεγάλες ευθύνες για έναν εντεκάχρονο. Με βάση τις αξίες της παραδοσιακής κοινωνίας της Τσετσενίας, τώρα θεωρείται ο άντρας του σπιτιού και είναι υπεύθυνος για τη μητέρα του και τις δύο μικρότερες αδερφές του. Ο κόσμος του πλέον είναι στην Μακόντο, μια σκληρή έθνικ γειτονιά στα βιομηχανικά προάστια της Βιέννης, ωστόσο όλες οι ισορροπίες αλλάζουν για τον ίδιο και την οικογένειά του με τον ερχομό του Ίσα, συμπολεμιστή του νεκρού πατέρα του.
Afterimage / Powidoki του Αντρέι Βάιντα (Πολωνία, 2016, 98΄)
Στη μεταπολεμική Πολωνία, ο γνωστός ζωγράφος Βλαντισλάβ Στρεμίνσκι εργάζεται ως καθηγητής στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών του Λοτζ. Έγινε διάσημος πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως ο συν-δημιουργός της θεωρίας του Ουνισμού. Οι φοιτητές του εξακολουθούν να τον αντιμετωπίζουν ως «Μεσσία της σύγχρονης ζωγραφικής», αλλά οι πανεπιστημιακές αρχές και το Υπουργείο Πολιτισμού έχουν πολύ διαφορετικές απόψεις. Σε αντίθεση με τους καλλιτέχνες που είναι πιστοί στα δόγματα του Σοσιαλιστικού Ρεαλισμού και εκτελούν τα καθήκοντα του Κόμματος, ο Στρεμίνσκι δεν συμβιβάζεται στην τέχνη του. Αρνείται να συμμορφωθεί με τους κανονισμούς του Κόμματος και τελικά αποβάλλεται από το Πανεπιστήμιο και την Ένωση Καλλιτεχνών. Οι μαθητές του, όμως, συνεχίζουν να τον υποστηρίζουν, ζητώντας του να τους κάνει ιδιωτικές διαλέξεις. Άνεργος και ανάπηρος πια, ο Στρεμίνσκι σύντομα βυθίζεται στη φτώχεια και την ασθένεια, καθώς οι αρχές επιμένουν να κάνουν το παν για να τον καταστρέψουν…
Κάποια να με προσέχει / Jutalomjáték του János Edelényi (Ουγγαρία, 2016, 89΄)
Οι παλιές καλές μέρες του θρυλικού ηθοποιού Σερ Μάικλ έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Ο ίδιος τώρα πάσχει από μια ανίατη ασθένεια κι επιμένει να παραμείνει στην έπαυλή του, στην επαρχία του Κεντ. Η κόρη του Σοφία και η παλιά του φίλη Μίλι επιχειρούν να προσλάβουν διάφορους ανθρώπους για να τον φροντίζουν. Όμως ο Σερ Μάικλ απορρίπτει τους πάντες, μέχρι που βρίσκει την κατάλληλη στο πρόσωπο της μετανάστριας Ντορότια, από την Ουγγαρία. Η Ντορότια προέρχεται από καλλιτεχνική οικογένεια και επιθυμεί διακαώς να παίξει στο αγγλικό θέατρο, παρόλο που τα αγγλικά της είναι σε χαμηλό επίπεδο.
Να δω τη θάλασσα / Pojedeme k moři του Jirí Mádl (Τσεχία, 2014, 90΄)
Ο 12χρονος Τομάς αποφασίζει να γυρίσει μια ταινία για την οικογένειά του. Κρύβοντας μια κάμερα στο γραφείο του, ο Τομάς ανακαλύπτει ότι κάθε Τρίτη και Πέμπτη ο πατέρας του φεύγει από το σπίτι. Κυνηγώντας το μεγάλο οικογενειακό μυστικό, ο ίδιος αποκαλύπτει και την κρυφή πλευρά του Χάρις, του καλύτερου φίλου του, που αρχίζει να χρησιμοποιεί την κάμερα ως εργαλείο για να βγάλει τη μαμά και τον αδελφό του από την κόλαση του βίαιου πατέρα του. Το θάρρος και η βαθιά φιλία οδηγούν τα δυο αγόρια στην τελική αποκάλυψη και σε μία απρόβλεπτη έκβαση.
Τα σταράκια / Chucks των Gerhard Ertl & Sabine Hiebler (Αυστρία, 2015, 93΄)
Η Μέι περιπλανιέται στους δρόμους της Βιέννης ντυμένη πανκ με τα Converse παπούτσια του νεκρού αδελφού της. Ζει με κουτάκια μπύρα, ζωγραφίζει με σπρέι στους τοίχους, δοκιμάζει τις δυνάμεις της σε διαγωνισμούς ανάγνωσης ποίησης. Δεν ενδιαφέρεται για τη συμβατική ζωή, αλλά για ακραίες εμπειρίες. Όταν την στέλνουν να δουλέψει σε ένα κέντρο θεραπείας ασθενών με AIDS, γνωρίζει και ερωτεύεται με τον Πολ.
Η οικογένεια του Νίκι / Nickyho rodina του Matej Minac (Σλοβακία, 2011, 97΄)
Το δραματοποιημένο αυτό ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία του Άγγλου Νίκολας Ουίντον, ο οποίος συντόνισε τη διάσωση πάνω από εξακοσίων παιδιών από την Τσεχία και τη Σλοβακία, λίγο πριν το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ταινία παρουσιάζει αυτή τη δραματική επιχείρηση μέσα από τα μάτια των διασωθέντων παιδιών, αλλά και μέσα από αφηγήσεις του εκλιπόντα Σερ Ουίντον. Ο Τζο Σλέσινγκερ, δημοσιογράφος του CBC, καθώς και ένα από τα παιδιά που διασώθηκαν, μας ξεναγεί στα γεγονότα
Η μαμά και άλλοι τρελοί της οικογένειας / Anyám és más futóbolondok a családból της Ibolya Fekete (Ουγγαρία, 2015, 110΄)
Τέσσερις γενιές «χαζών», με την μαμά στο επίκεντρο, που έχει ζήσει 94 χρόνια και έχει μετακομίσει 27 φορές στη ζωή της. Η μετακόμιση ήταν ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων, των κινδύνων ή των συγκρούσεων. Στην προχωρημένη ηλικία των 94 ετών, η μαμά λέει την ιστορία στην κόρη της: όλα όσα συνέβησαν μέσα σε μια παιχνιδιάρικη, τρυφερή και κάποιες φορές θλιβερή περίοδο εκατό ετών.
Η ειρήνη της ψυχής / Pokoj v duši του Vladimír Balko (Σλοβακία, 2009, 98΄)
Ο Τόνο, πρώην κατάδικος, επιστρέφει στο σπίτι του μετά από πέντε χρόνια φυλάκισης για κλοπή. Βλέπει ότι όλα έχουν αλλάξει: είναι ξένος απέναντι στην ίδια του τη γυναίκα, σχεδόν δεν γνωρίζει τον πεντάχρονο γιο του και δεν μπορεί να βρει αξιοπρεπή δουλειά, γιατί κανείς δεν θέλει να προσλάβει έναν κλέφτη. Οι πιστοί παιδικοί φίλοι του Τόνο, ο ρωμαιοκαθολικός ιερέας Μάρεκ και ο πετυχημένος επιχειρηματίας Πέτερ, προσπαθούν να τον βοηθήσουν να επανέλθει στην κανονική ζωή, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα, με τις προσδοκίες τους βρίσκονται αντιμέτωπες με τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής.
Η τελευταία οικογένεια / Ostatnia rodzina του Jan P. Matuszynski (Πολωνία, 2016, 124΄)
Ο κ. Μπεκσίνσκι είναι ένας ευγενικός άνθρωπος με αγάπη για τη ζωγραφική δυστοπικών έργων, καθώς και ένας οικογενειάρχης που θέλει το καλύτερο για την αγαπημένη του σύζυγο Ζόφια και τον νευρωτικό γιο τους Τόμας. Η καθημερινή ζωγραφική του με συνοδεία κλασικής μουσικής τελικά αποδίδει καρπούς, καθώς αποκτά ξάφνου δημοφιλία και αναγνώριση. ένας αναγνωρισμένος σύγχρονος καλλιτέχνης. Σταδιακά, όμως, ο Τόμας αποδεικνύεται μεγάλος μπελάς, με βίαιες εκρήξεις και αυτοκτονικές απειλές, με αποτέλεσμα οι γονείς του να είναι σε συνεχή εγρήγορση για να τον εμποδίζουν να βλάψει στον εαυτό του.
