Σκηνοθεσία : Πίτερ Σάτλερ
Πρωταγωνιστούν : Κρίστεν Στιούαρτ, Πέιμαν Μοάαντι, Λέιν Γκάρισον
Διάρκεια: 117’
Αν αφήσουμε στην άκρη τους …. ευσεβείς πόθους του σεναρίου (αυτά τα πράγματα δεν γίνονται κυρίες και κύριοι, δηλαδή Αμερικανός ή Αμερικανίδα στρατιώτης να δείξει αγαθά αισθήματα ή οίκτο σε κρατούμενο στο Γκουαντάναμο) είναι πρωτότυπη ιδέα και αρκετά επίκαιρη, αλλά αυτά συμβαίνουν μόνον σε ταινίες.
Εν πάση περιπτώσει επί τω έργω, πρόκειται για μια απέριττη ταινία, χωρίς εφετζιλίκια, το σενάριο εξελίσσεται στα κρατητήρια του Γκουαντάναμο, όπου ένας δυστυχής Μουσουλμάνος κρατούμενος, ο Αλι (Πέιμαν Μοάαντι) επί 8 χρόνια, βιώνει τον δικό του Γολγοθά, χωρίς βέβαια να γνωρίζει τον λόγο για τον οποίο είναι υπό περιορισμό. (γνωστά πράγματα- τα πάντα θυσιάζονται στον βωμό της Pax Americana). Μαζί του βέβαια και εκατοντάδες άλλοι.
Βλέπουμε έναν διαρκή πόλεμο νεύρων για όλους τους κρατουμένους των οποίων η μεταχείριση ασφαλώς δεν είναι και η καλύτερη δυνατή και εκεί κάπου μια νέα σχετικά στρατιωτίνα, η Κόουλ (Κρίστεν Στιούαρτ) αγνή ψυχή και με κουλτούρα που διαφέρει κατά πολύ από αυτήν του παραδοσιακού brutal Αμερικανού στρατιωτικού, αρχίζει να επικοινωνεί με τον φυλακισμένο. Οι συζητήσεις τους γίνονται ολοένα και βαθύτερες από τα πιο απλά θέματα μέχρι τα πιο σημαντικά, προκύπτουν ολοένα και περισσότερα στοιχεία της προσωπικότητας του καθενός και έρχεται το δέσιμο, καθότι και οι δύο είναι άνθρωποι καλόψυχοι, ο Αλι μάλλον πιο διανοούμενος, η Κόουλ μάλλον περισσότερο χωριατοπούλα.
Και όλα αυτά λαμβάνουν χώρα σε ένα περιβάλλον που δεν ευνοεί σε καμία περίπτωση την ανθρώπινη επαφή και τις πολλές πολλές συζητήσεις, αφού καραδοκούν σκληροί προϊστάμενοι, άλλοι φρουροί, λοχίες, δεκανείς όπως ο Ράνσντελ (Λέιν Γκάρισον, ο γνωστός μας από το Prison Break, Τουίνερ Απόλσκις, που εδώ υποδύεται έναν διαφορετικό τύπου αχώνευτου). Βλέπεται πολύ άνετα, στο τέλος μια συγκίνηση θα σας βγει, αλλά ακόμα και σε συνθήκες εργαστηρίου αυτό το στόρι δύσκολα θα συνέβαινε στην πραγματικότητα. Και μόνον πάντως που βλέπεις Πέιμαν Μοάαντι (Ένας χωρισμός, About Elly) ευχαριστιέσαι. Σίγουρα θα προταθεί για πολλά βραβεία. Το θέμα είναι άλλωστε μονίμως πια προς συζήτηση λόγω Τζιχαντιστών κλπ κλπ. Φυσικά, είναι προφανές (ίσως όχι για τους Αμερικανούς) ότι όλοι οι Μουσουλμάνοι δεν είναι Τζιχαντιστές…
