Ο Τομ Χάρντι έχει κάθε δικαίωμα να αισθάνεται πως το 2015 κύλησε όμορφα, για πολλούς και διάφορους λόγους. Για την πρώτη οσκαρική υποψηφιότητα της καριέρας του, στο πλάι του Λεονάρντο Ντι Κάπριο, στο The Revenant. Για την ενσάρκωση της μεγάλης επιστροφής του Max Rochatansky, στο Mad Max: Fury Road. Για τους συνολικά 5 πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μία χρονιά, με τους δύο προαναφερθείσες ταινίες να πλαισιώνονται από το Legend, το London Road που δεν προβλήθηκε στη χώρα μας και το -κακό στα όρια της ένοχης απόλαυσης- Child 44. Παράλληλα, ο Χάρντι υποδύθηκε για δεύτερη σερί σεζόν τον αρχηγό της εβραϊκής συμμορίας Άλφι Σόλομονς, στην τηλεοπτική σειρά Peaky Blinders.
Έχοντας πάρει για τα καλά φόρα, ο Χάρντι ξεκίνησε δυναμικά και τη νέα χρονιά, αφενός μεν πρωταγωνιστώντας στο Dunkirk του Κρίστοφερ Νόλαν, που βρίσκεται σε διαδικασία γυρισμάτων, αφετέρου δε υποδυόμενος τον θρυλικό Βρετανό φωτογράφο Ντον ΜακΚάλιν. Ο 80χρονος πλέον ΜακΚάλιν έχει απαθανατίσει με τον φακό του από απόσταση αναπνοής τις εντάσεις στη Βόρεια Ιρλανδία, τον πόλεμο του Βιετνάμ, καθώς και τη γενοκτονία της Μπιάφρα.
Ένα αξιοσημείωτο γεγονός της μεγάλης καριέρας του ΜακΚάλιν στάθηκε η άρνηση της κυβέρνησης της Μάργκαρετ Θάτσερ να του χορηγήσει άδεια για να καλύψει δημοσιογραφικά τον πόλεμο των νησιών Φόκλαντς, το 1982, φοβούμενη ότι η ανταπόκρισή του θα ήταν υπερβολικά «γκρίζα» και αντί-ηρωική… Στο καλλιτεχνικό πεδίο, ο ΜακΚάλιν έχει τραβήξει μία σειρά φωτογραφιών στο Maryon Park του Λονδίνου, που χρησιμοποιήθηκαν στο Blow-Up του Μικελάντζελο Αντονιόνι, ενώ είχε επιμεληθεί και μίας σειράς φωτογραφικών sessions με τους Beatles, το καλοκαίρι του 1968, κατά την ηχογράφηση του The White Album.
H ταινία θα έχει τον τίτλο Unreasonable Behavior, θα έχει ως βάση την ομότιτλη αυτοβιογραφία του ΜακΚάλιν και θα πιάνει το νήμα της ιστορίας του διάσημου φωτογράφου από την αρχή, από τα γεμάτα φτώχεια και ανέχεια παιδικά του χρόνια ώς την παγκόσμια καταξίωση. Τη σεναριακή διασκευή της αυτοβιογραφίας του ΜακΚάλιν έχει αναλάβει ο Γκρέγκορι Μπερκ, σεναριογράφος του πρόσφατου (και πολύ καλού) ’71, του Γιάν Ντεμάνζ.
Αναμένοντας την ανακοίνωση περισσότερων λεπτομερειών για το πρότζεκτ, ας απολαύσουμε ένα περσινό ντοκιμαντέρ για το έργο του ΜακΚάλιν:
