Σκηνοθεσία: Ρον Χάουαρντ
Διάρκεια: 97′
Όσες φορές κι αν μιλήσει κάποιος για τους Beatles νομίζω δεν θα είναι αρκετές. Βλέπεις, υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες που όσες φορές κι αν δεις ή ακούσεις κάτι γι’ αυτούς, ποτέ δεν θα μπορέσεις να ικανοποιηθείς. Θα θέλεις ακόμη περισσότερο, ακόμη μια φορά να τους δεις να παίζουν τα αγαπημένα σου κομμάτια live στη σκηνή. Οι Beatles ανήκουν σε μια κατηγορία συγκροτημάτων που δεν κατάφεραν απλώς να αγγίξουν την επιτυχία στην εποχής τους, αλλά να μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένοι στη συλλογική μνήμη, αφού η κληρονομιά που έχουν αφήσει πίσω τους αυτοί οι 4 τύποι από το Λίβερπουλ, δεν εξαντλείται, δεν χορταίνεται και φυσικά δεν μπορεί να ηττηθεί από την πάροδο του χρόνου.
Κάπως έτσι, εμείς που ζούμε σήμερα, πενήντα-εξήντα χρονιά μετά, μπορεί να μην έχουμε πια την ευκαιρία να τους απολαύσουμε επί σκηνής, μπορούμε όμως να αντικρίσουμε το μεγαλείο τους μέσα από ντοκιμαντέρ σαν κι αυτό εδώ. Το ξέρω, δεν είναι κάτι σπουδαίο να παρακολουθείς κάτι όμορφο μέσα από μια οθόνη, αλλά είναι ό,τι πιο κοντινό μπορούμε να έχουμε στην εμπειρία μιας συναυλίας. Για όλα τα υπόλοιπα θα υπάρχουν πάντα τα τραγούδια.
Η ταινία του Ron Howard ξεκινάει με ένα βίντεο των Σκαθαριών όπου παίζουν ζωντανά το She Loves You στο ABC cinema του Manchester το 1963, κι αυτό που γίνεται πρώτα από όλα αντιληπτό είναι οι φρενήρεις αντιδράσεις του κοινού που τους παρακολουθεί. Στη συνέχεια παρουσιάζονται συνεντεύξεις και κυρίως ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος την περίοδο 1963-1966, με το βάρος να πέφτει στα γράμματα των κοριτσιών, στις αφηγήσεις των περιστατικών, στις εμφανίσεις στην τηλεόραση (πόσο υπέροχο μέσο για να δεις ό,τι αγαπάς, χωρίς να μπορείς να το αγγίξεις) και κυρίως στις μεγάλες συναυλίες που έδωσαν οι Beatles εκείνη την περίοδο. Μια περίοδο δύσκολη και ψυχολογικά απαιτητική όπου ο κόσμος (όπως και σήμερα;) μοιάζει να έχει την ανάγκη από κάπου να πιαστεί.
Μπορεί να άλλαξαν πολλά τα τελευταία χρόνια στη μουσική βιομηχανία, μπορεί τα είδη να εξελίχτηκαν όπως κανένας δεν μπορούσε να προβλέψει, αυτό όμως που ποτέ δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ είναι το πάθος των αφοσιωμένων ακροατών. Ακροατών ανεξαρτήτου ηλικίας, καταγωγής και μουσικής προτίμησης, ακροατών που είτε λατρεύουν τους Beatles είτε τη Maria Callas ή τους Slayer, κάθε φορά που βρίσκονται κοντά στο ίνδαλμά τους θα είναι έτοιμοι να κάνουνε χαμό. Αυτή είναι μια ταινία για όλους αυτούς τους ανθρώπους και για το πάθος που ξεχειλίζει όταν βλέπεις κανείς το αγαπημένο του συγκρότημα να πάλλεται μπροστά του.
