Συνεχίζουμε με το τέταρτο και τελευταίο μέρος του αφιερώματός μας στις σειρές του φθινοπώρου με το The Neighbors και το Nashville, πριν αφήσουμε πίσω αυτή τη σεζόν και ασχοληθούμε από την επόμενη εβδομάδα με τις πλέον αναμενόμενες καινούργιες σειρές που έρχονται στη Midseason από Γενάρη. Oικογενειακές ιστορίες εξωγήινης χροιάς και hillbilly καταστάσεις στην παγκόσμια πρωτεύουσα της country μουσικής, τρελό κέφι με λίγα λόγια. Ξεκινάω.
The Neighbors
Τι παίζει : Βαλτωμένο στην αστική ρουτίνα ζευγάρι με τρία παιδιά αποφασίζει να μετακομίσει σε μια συμπαθητική επαρχία, έναν νεότευκτο οικισμό όπου θα μπορεί να έχει τη μονοκατοικία με αυλή, γκαζόν και γκαράζ που πάντα ονειρεύτηκε. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ο συγκεκριμένος οικισμός κατοικείται αποκλειστικά από μια ομάδα εξωγήινων αποίκων που έχουν έρθει στον πλανήτη μας για να τσεκάρουν τι παίζει με θερμοκρασίες, περιβάλλον και τα λοιπά, μιας και ο δικός τους σιγά σιγά πάπαλα. Αυτό είναι ίσως και το πρώτο μεγάλο αστείο της οικογενειακής, συμπαθητικής κωμωδιούλας του ABC (ναι, αυτών των κατάχαζων που έκοψαν το Last Resort…) καθώς η επιλογή της Γης για αποίκηση βάση περιβαλλοντικών λόγων μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί. Τέλος πάντων. Επειδή λοιπόν το σπίτι το αγοράσανε, πάει και τελείωσε, και οι γείτονες δε φαίνονται εχθρικοί πέραν του ότι που και που γίνονται πράσινοι και μοιάζουν με όρθιες σαύρες, το συμπαθές ζευγάρι αποφασίζει να μείνει και να προσπαθήσει να συμβιώσει αρμονικά στην εν λόγω κοινότητα…
Ποιος παίζει : Λίγα πράγματα από πλευράς καστ. Ο Lenny Venito (Men in Black, War of the Worlds) είναι ο πλέον αναγνωρίσιμος ηθοποιός σε αυτό, υποδυόμενος τον πατέρα της γήινης οικογένειας. Στο ρόλο της συζύγου του η Jami Gertz, με περάσματα από επιτυχημένες σειρές όπως το Entourage, το Modern Family και το Ally McBeal. Ο μπαμπάς εξωγήινος και αρχηγός της αποικίας ενσαρκώνεται από τον παραδόξως αστείο με έναν πολύ δικό του τρόπο Simon Templerman, ενώ ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει στην σύζυγό του στη σειρά, την Νιγηριανής καταγωγής Toks Olagundoye για τρεις λόγους : Πρώτον, είναι μακράν ό, τι πιο αστείο διαθέτει όλη αυτή η κατάσταση. Δεύτερον, ακόμα και αν επρόκειτο για παντελώς ατάλαντη κωμικό (που κάθε άλλο παρά ατάλαντη είναι), αυτό ελάχιστη σημασία θα είχε, μιας και υπήρξαν στιγμές σε συγκεκριμένα επεισόδια που λόγω της εμφάνισής της ξέχασα για λίγες στιγμές ποια σειρά έβλεπα. Και τρίτον, γιατί είμαι ένας ανώριμος που δεν μπορώ να σταματήσω να γελάω με την προσπάθεια να προφέρω το πλήρες όνομά της : Olatokunbo Susan Olasobunmi Abeke Olagundoye. Την αγαπάω.
Συν : Ανάλαφρη, ενίοτε πολύ αστεία, γρήγορη κωμωδία. Ό, τι πρέπει για την συχνή ανάγκη μας για κάτι απλό που δε χρειάζεται και πολλή σκέψη και συγκεντρώνει μεγάλες πιθανότητες να μας κάνει να γελάσουμε λιγάκι. Η όλη φάση με την προσπάθεια της γήινης οικογένειας να προσαρμοστεί στα δεδομένα της συμβίωσης με έναν εξωγήινο πολιτισμό αλλά κυρίως της εξωγήινης οικογένειας να κατανοήσει τα ανθρώπινα ήθη και έθιμα και να περάσει γενικά απαρατήρητη κατά την παραμονή της στη Γη βγάζει όντως γέλιο, ενώ υπάρχουν και άλλα αξιόλογα συνεχιζόμενα αστεία, όπως η επιλογή των εξωγήινων να υιοθετήσουν άπαντες ονόματα διάσημων αθλητών (ο μπαμπάς λέγεται Larry Bird και η μαμά Jackie Joiner – Kersey…), αλλά και το γεγονός ότι όλη η ομάδα έχει ξεμείνει στη Γη μιας και ο ηγέτης της, ο κ. Bird, έφερε μαζί του τη συσκευή που θα μπορούσε να τους γυρίσει πίσω στον πλανήτη τους, όμως ξέχασε το φορτιστή…
Μείον : Το χιούμορ στη σειρά εξαντλείται στο ζήτημα της διαφορετικότητας των δύο οικογενειών, κάτι που βγάζει γέλιο αλλά από ένα σημείο και μετά κουράζει. Οκ, οι εξωγήινοι δεν μπορούν να καταλάβουν τις ανθρώπινες συνήθειες και να προσαρμοστούν, όπως και οι γήινοι δυσκολεύονται πάρα πολύ να βρουν κοινή συνισταμένη με τους ασυνήθιστους γείτονές τους, αλλά καλό θα ήταν να υπάρχει και κάποιο άλλο σημείο τριβής στη σειρά πέρα από αυτό. Ακόμα, η και καλά συνειδητοποίηση ορισμένες στιγμές ότι οι δύο πολιτισμοί δεν είναι και τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους οδηγεί σε φινάλε επεισοδίων γεμάτα αισιοδοξία, αλλά έτη φωτός μακριά από τον όποιο ρεαλισμό.
Ετυμηγορία : Όχι κακή προσπάθεια, αλλά μέχρι εκεί. Το σίγουρο είναι ότι θα γελάσετε παρακολουθώντας κάποια επεισόδια, ωστόσο συνολικά δεν πρόκειται για κάτι ιδιαίτερο και μέσα στις εκατοντάδες σειρές της εποχής η συγκεκριμένη δεν δίνει το κάτι παραπάνω για να κρατήσει το κοινό της. Λίγα πράγματα.
Το trailer του The Neighbors
Nashville
Τι παίζει : Το story εκτυλίσσεται στην πόλη του Nashville, επίκεντρο της country σκηνής στην Αμερική, πόλη καταγωγής των Kings of Leon που χαρακτηριστικά έχουν δηλώσει ότι «στο Nashville όχι μόνο δε νιώθουμε σταρ, αλλά είμαστε σχεδόν άγνωστοι». Σε αυτό το πλαίσιο η σειρά ασχολείται με το δίπολο της μεγάλης σταρ Rayna James και της ραγδαία ανερχόμενης Juliette Barnes που προσπαθεί να την εκτοπίσει από την κορυφή. Οι δύο σταρ, όπως θα περίμενε κανείς, αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικές εποχές και, φυσικά, δε χωνεύει με τίποτα η μία την άλλη, αλλά αναγκάζονται να συνυπάρξουν λόγω της επιθυμίας της δισκογραφικής τους εταιρείας που βλέπει ότι μια ενδεχόμενη συνεργασία των δύο θα μπορούσε να είναι δισκογραφικά χρυσωρυχείο. Με αυτό ως βάση, παρακολουθούμε αρκετές παράλληλες ιστορίες, όπως την προσπάθεια του συζύγου της James να εκλεγεί ο νέος δήμαρχος της πόλης, τα έργα και ημέρες του άλλοτε εραστή της James και νούμερο ένα κιθαρίστα που ισορροπεί ανάμεσα στην James και την Barnes, τα προβλήματα της τελευταίας με την τοξικομανή μητέρα της αλλά και ένα ζευγάρι νεαρών καλλιτεχνών που προσπαθούν να τα καταφέρουν και να βγάλουν τον πρώτο τους δίσκο.
Ποιος παίζει : Αξιόλογο καστ, με την σταθερά συμπαθή Connie Britton (Friday Night Lights, American Horror Story) στο ρόλο της Rayna James και την Hayden Panettiere, της μαζορέτας από το Heroes σε αυτόν της Juliette Barnes. O Eric Close ενσαρκώνει το σύζυγο της Rayna James και επίδοξο δήμαρχο, ενώ ο εξαιρετικός Robert Wisdom (Prison Break, The Wire) πρωταγωνιστεί στο ρόλο του αντιπάλου του για την εκλογή. Τέλος, αποκάλυψη για τη σειρά αποτελούν οι ερμηνείες τόσο του Charles Esten στο ρόλο του θρυλικού κιθαρίστα Deacon Claybourne, όσο και των Sam Palladio και Claire Bowen ως νεαρών καλλιτεχνών που αναζητούν τη μεγάλη δισκογραφική τους ευκαιρία.
Συν : Η ιστορία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, οι ερμηνείες πειστικές ενώ, όπως αναμενόταν, η σειρά διαθέτει ένα εξαιρετικό soundtrack. Η αναλογία με την οποία η μουσική εμφανίζεται στα επεισόδια είναι αυτή που πρέπει, καθώς προσδίδει ρυθμό στη σειρά χωρίς να κουράζει, ενώ η πλοκή γενικότερα είναι χτισμένη πάνω στη δοκιμασμένη συνταγή παλιότερων σειρών του είδους.
Μείον : Αν δε σας αρέσει η country, υπάρχει πρόβλημα. Ακόμα και αν το μουσικό μέρος της σειράς είναι προσαρμοσμένο στο κλίμα της εποχής και έχει σαφείς rock, pop και blues επιρροές, με ελάχιστα δείγματα παραδοσιακής country, η μουσική παραμένει η κινητήριος δύναμη της σειράς. Ακόμα, οι ανατροπές είναι ελάχιστες όσον αφορά την πλοκή, καθώς οι χαρακτήρες από ένα σημείο και μετά γίνονται μάλλον προβλέψιμοι και εκπλήξεις στις πράξεις τους ουσιαστικά δεν υπάρχουν.
Ετυμηγορία : Όπως και να ‘χει, η σειρά είναι μια από τις καλύτερες της σεζόν. Καλογυρισμένη, ενδιαφέρουσα, λαμπερή. Το σίγουρο είναι ότι θα έχει μεγαλύτερη απήχηση στο γυναικείο κοινό, όχι για κανέναν άλλο λόγο πέραν του ότι ανήκει στις σειρές εκείνες που οι άντρες σπάνια τους δίνουν μια ευκαιρία. Αξίζει τον κόπο.
Το trailer του Nashville
