Tributes Top-5 Lesbian Love Movies

3 Δεκεμβρίου 2015 |

Top-5 Lesbian Love Movies

La Vie d’Adèle – Chapitres 1 & 2 (2013), του Αμπντελατίφ Κεσίς

Η Αντέλ και η Έμμα, το κορίτσι με τα μπλε μαλλιά. Μία πυρηνική σχάση μεταξύ τους. Η έκλυση μίας ενέργειας που κατεδαφίζει κόσμους, αλλάζει συθέμελα ανθρώπους, γκρεμίζει όρια. Και έπειτα, η ζωή. Η ζωή με τις μικροπρέπειές της, που εν τέλει δεν είναι ποτέ τόσο μικρές όσο φαίνονται. Ο Αμπντελατίφ Κεσίς κόβει με το μαχαίρι μία φέτα ζωής και πάθους και μας τη σερβίρει.

My summer of Love (2004), του Πάβελ Παβλικόφσκι

Ο Πάβελ Παβλικόφσκι (ο σκηνοθέτης της πρσφατης Ida) συνδυάζει τον απαγορευμένο λεσβιακό έρωτα με την ταξική ανισότητα στην βρετανική ύπαιθρο και όλα αυτά υπό το πρίσμα της θεϊκής σιωπής. Με τόνο σε σημειά μπεργκμανικό, ο Πολωνός μιλάει μαεστρικά για την ανάγκη του καθενός να αυτοπροσδιοριστεί μέσα από τον ελεύθερο έρωτα, σε ένα φιλμ που μοιάζει περισσότερο με καλοκαιρινή ελεγεία.

The Children’s Hour (1961), του Γουίλιαμ Γουάιλερ

Μία θρυλική ταινία που πέρασε από σαράντα κύματα, καθότι απαγορεύτηκε σε πρώτη φάση το 1936 από τις τότε επιτροπές λογοκρισίας, αλλά ο πεισματάρης Γουάιλερ κατόρθωσε να την γυρίσει 25 χρόνια αργότερα, έστω και κάπως πετσοκομμένη. Βλέμματα που μπορούν να συνεννοηθούν εν μέσω αναστάτωσης και πληθώρας σωμάτων, έλξη που δηλώνεται υπανικτικά αλλά με σαφήνεια. Οι γυμνές και χυδαίες επικλήσεις στα αγαθά της κανονικότητας, η δύναμη και κατασκευή του ψέματος, η από-αγιοποίηση του παιδικού βλέμματος. Όλα αυτά το 1961, παρακαλώ…

The Killing of Sister George (1968), του Ρόμπερτ Όλντριτς

Με σκηνές που γυρίστηκαν στο θρυλικό lesbian bar του Λονδίνου, The Getaways, αυτή η μυθική ταινία αποτυπώνει στην εντέλεια και με απίστευτη φυσικότητα όψεις και στιγμές της αθέατης underground lesbian culture του Λονδίνου της εποχής. Με ασφυκτικά περιορισμένη διανομή και με πολλές αντιδραστικές φωνές να την λοιδορούν, η ταινία του Όλντριτς στέκει ως ένα pre-pulp εμφατικό σημείο αναφοράς στο queer cinema.

Another Way (1982), του Κάρολι Μακ

Μία ταινία από την Ουγγαρία – σκέτο κόσμημα. Ένα αισθησιακό αριστούργημα, με εντονότατες και αιχμηρότατες πολιτικές πινελιές. Ένας λεσβιακός έρωτας με καταστροφικές συνέπειες, την επομένη της αποτυχημένης εξέγερσης του 1956 στη Βουδαπέστη. Μία ομολογία μελαγχολίας, αστοχίας, διαψευσμένων προσδοκιών και απαισιοδοξίας, σε υπέροχο στιλιζάρισμα.




Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to Top ↑