Σκηνοθεσία: Μοχάμαντ Ρασούλοφ
Παίζουν: Ρεζά Αχλαγκιράντ, Σουνταμπέ Μπεϊζαέ, Νασίμ Ανταμπέ
Διάρκεια: 117′
Μεταφρασμένος τίτλος: “Ένας ακέραιος άνθρωπος”
Ο Ρεζά εγκαταλείπει το χάος και τον θόρυβο της Τεχεράνης, προκειμένου να εγκατασταθεί σε μία επαρχιακή πόλη του Βόρειου Ιράν. Φιλοδοξία του να αφήσει όλα όσα τον ταλαιπώρησαν οριστικά πίσω του. Χωρίς ποτέ να δηλώνεται ρητά, ο Ρεζά υπήρξε ένας σεσημασμένος αμφισβητίας και αντιφρονών του ιρανικού καθεστώτος. Πλέον, επιζητά μονάχα την ηρεμία του. Μια ήσυχη ζωή με τη γυναίκα, το παιδί του, τη φάρμα και το ιχθυοτροφείο του.
Χωμένος σε αυτή την τελευταία τρύπα του ζουρνά, ο Ρεζά πιστεύει (ή περισσότερο ελπίζει) πως θα διαφύγει από το δίπολο που τον κυνηγά μια ολόκληρη ζωή. Ένα ασφυκτικό δίπολο, χωρίς ενδιάμεσες γκρίζες ζώνες, για το οποίο υπήρξε ανέκαθεν πεπεισμένος πως καλύπτει κάθε μεμονωμένη περίπτωση ανθρώπου στη χώρα του. Καταπιεστής δεν είχε ποτέ τα φόντα και τα μέσα για να γίνει, επομένως του είχε απομείνει μονάχα ο ρόλος του καταπιεζόμενου. Σε αυτή την απόπειρα διαφυγής, όμως, θα ανακαλύψει πως υφίσταται ένας ακόμη δρόμος: αυτός του απόλυτου αδιεξόδου.
Η ταινία του μονίμως κυνηγημένου από την εγχώρια λογοκρισία Μοχάμαντ Ροσούλοφ εκκινεί από την ίδια αφετηρία με αυτές του διαπρεπέστερου εκπροσώπου του σύγχρονου ιρανικού σινεμά, του Ασγκάρ Φαραντί, αλλά δεν κινείται στα ίδια ακριβώς μονοπάτια. Αντί για την περιδίνηση σε ένα δαίδαλο αμφιβολιών, βασανιστικών ανείπωτων και πολυδιασπασμένης ευθύνης, η ηθική μοιρασιά είναι εδώ ξεκάθαρη. Η διαδρομή δεν περιλαμβάνει πισωγυρίσματα, αμφισημίες, ζητήματα οπτικής γωνίας, διχογνωμίες στις οποίες ο κάθε εμπλεκόμενος διαθέτει ένα μερίδιο δίκιου με το μέρος του.
Αντιθέτως, το A Man of Integrity βαδίζει από την πρώτη κιόλας στιγμή προσώ ολοταχώς προς μια αναπόφευκτη μετωπική σύγκρουση ανάμεσα σε δύο εμφατικά διαχωρισμένες πλευρές. Από τη μια, όπως υποδηλώνει και ο σαφέστατος τίτλος, η γαϊδουρινή αίσθηση ακεραιότητας ενός φύσει και θέσει loner και από την άλλη, ένα τέρας διαφθοράς και κατάχρησης εξουσίας που μοιάζει με Λερναία Ύδρα. Κάθε φορά που ο Ρεζά προσπαθεί να τακτοποίησει μια εκκρεμότητα, δυο νέα προβλήματα πετιούνται μπροστά του.
Ο Ροσούλοφ δεν χτίζει κάποιο μωσαϊκό αλληλοεξαρτώμενων και αλληλοσυμπληρούμενων χαρακτήρων, που έχουν βρεθεί μπλεγμένοι σε κάποιο λαβύρινθο διλημμάτων και αναποφασιστικότητας, αλλά περιστρέφει τα πάντα γύρω από τον πυρήνα ενός αδιαπραγμάτευτα θετικού ήρωα. Παιχνιδίζοντας με τους κώδικες και την ατμόσφαιρα του γουέστερν, ο Ροσούλοφ οικοδομεί μια ιστορία μάταιης αντίστασης και προδιαγεγραμμένης ήττας. Ο ήρωάς του, ένας φτωχός και μόνος ιχθυοτρόφος, παλεύει για να περισώσει τη γη που τον ορίζει και του προσφέρει την πολυπόθητη αίσθηση του ριζώματος. Με τη μάχη μεταξύ της ασυμβίβαστης επιμονής και της αναγκαιότητας των καθιερωμένων υποχωρήσεων να μαίνεται σε μόνιμη βάση.
Αντί, λοιπόν, για μονομαχίες με εξάσφαιρα εν μέσω κουρνιαχτού σκόνης, βλέπουμε εξαντλητικές διαπραγματεύσεις και απόπειρες διαφυγής από το πνιγηρό αδιέξοδο, σε εξίσου πνιγηρά γραφεία. Αντί για ουίσκι, ο ήρωάς μας πνίγει τους καημούς του σε ένα εκτός νόμου και δικής του παρασκευής αλκοολούχο ποτό, φτιαγμένο από παραγινωμένα καρπούζια. Ένας μικρός καθρέφτης της βαριάς και παράλογης ειρωνείας που πλανιέται στον αέρα, η οποία δίνει την ταμπέλα του εκτός νόμου σε έναν άνθρωπο που πασχίζει ολόψυχα να ακολουθήσει το γράμμα του, απέναντι σε ένα χείμαρρο ανομίας.
Το A Man of Integrity αρθρώνει με ίσως υπερβολική σαφήνεια τα όσα καταγγέλλει, βουτά στην ατμόσφαιρα πηχτής ασφυξίας που φτιάχνει, κινείται κάπως μονοκόμματα προς μια αναπόδραστη τελική σύγκρουση. Φροντίζει όμως, πέρα από το στιβαρό του υπόστρωμα, να μας προσφέρει κι ένα φινάλε αυθεντικής και γνήσιας ήττας. Διότι αποστερεί από τον ήρωά του ακόμη και το προνόμιο της παθιασμένης ολοκληρωτικής συντριβής.
Ο Ρεζά αντιδρά, αρνείται να παλέψει με μόνο όπλο τα νόμιμα δικαιώματά του, μετέρχεται αθέμιτα μέσα για ορθώσει ανάστημα, αλλά σε καμία στιγμή δεν βιώνουμε αυτή του τη μεταστροφή ως μια ηθική έκπτωση. Ήταν αναγκασμένος να αμυνθεί, ήταν πρόθυμος να υποστεί τα πάνδεινα και να ρισκάρει, και αν μη τι άλλο, όταν μπαίνεις στον κόπο να καθαρίσεις την Κόπρο του Αυγεία, είναι ολίγον άτοπο να σε απασχολούν διάφορες μικρό-μουτζούρες στα χέρια σου. Η αληθινή συντριβή, όμως, έρχεται ακριβώς όταν πλανιέσαι ότι έχεις καρφώσει το θεριό στην καρδιά. Όταν αντιλαμβάνεσαι ότι, στην πραγματικότητα, αυτό θα επανέλθει δριμύτερο και πιο καλά εξοπλισμένο. Και άθελά σου, σχεδόν ερήμην σου, ίσως να το έχεις βοηθήσει κιόλας.
