Η λίμνη των στεναγμών (1959), του Γρηγόρη Γρηγορίου
Η πάντα επιβλητική Ειρήνη Παππά υποδύεται τη διάσημη κυρά – Φροσύνη, η οποία εκτελείται από τον Αλή Πασά δια πνιγμού στη λίμνη των Ιωαννίνων με 17 συντοπίτισσές της με την κατηγορία του ανήθικου βίου. Το αληθινά ενδιαφέρον πέρα από την ταινία έγκειται στο δεν ξεκαθαρίστηκε ποτέ με ακρίβεια τι ακριβώς ίσχυε με την κυρά – Φροσύνη. Οι εκδοχές πολλές, οι καλλωπισμοί και τα στρογγυλέματα εις το πολλαπλάσιο, όπως εξυπακούεται. Η ταινία είναι προφανώς άτολμη και γλυκανάλατη, αλλά σε σχέση με άλλες του είδους της βλέπεται με αρκετή ευκολία.
Μαντώ Μαυρογένους (1971), του Κώστα Καραγιάννη
Πάνω από 200.000 εισιτήρια την εποχή της προβολής της, μία ανοιχτή επίθεση εναντίον του καλού γούστου. Γεμάτη πομπώδη στόμφο η ερμηνεία της Τζένης Καρέζη, απόκοσμη η φιγούρα του βλοσυρού Πέτρου Φυσσούν, στον ρόλο του Υψηλάντη.
Σουλιώτες (1972), του Δημήτρη Παπακωνσταντή
Κιτς παραλήρημα εν μέσω Χούντας, μία αγνή καλτ απόλαυση. Ο Ελληνοαμερικάνος Τζέιμς Πάρις στον γνώριμο ρόλο του παραγωγού (ο άνθρωπος που εισήγαγε τον όρο «υπερπαραγωγή» στο ελληνικό σινεμά) και ένα καστ που θυμίζει Λάμψη, με τους Χρήστο Πολίτη (Γιάνγκο Δράκο) και Κάτια Δανδουλάκη (Βίρνα Δράκου) στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ηρωισμός, Ζάλογγος και ανατίναξη του μοναστηριού στο Κούγκι.
Μπουμπουλίνα (1959), του Κώστα Ανδρίτσου
Ειρήνη Παππά = αξιοπρέπεια, για μία ακόμη φορά. Και πάλι συμπρωταγωνιστής ο Ανδρέας Μπάρκουλης, όπως και στη Λίμνη των στεναγμών. Εν ολίγοις, το συγκεκριμένο δίδυμο πρωταγωνίστησε σε 2 ταινίες για την επανάσταση του 1821 την ίδια χρονιά (1959)! Το λες και στατιστικό παράδοξο.
Παπαφλέσσας (1971), του Ερρίκου Ανδρέου
Το πετράδι του στέμματος. Για μία ακόμη φορά στο τιμόνι της παραγωγής ο Τζέιμς Πάρις, ενώ ο προϋπολογισμός της ταινίας άγγιξε το εξωφρενικό για τα δεδομένα της εποχής νούμερο των 12 εκατομμυρίων δραχμών! Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ μουσάτος για πρώτη φορά κι όσο πιο ηρωικός γίνεται, ενώ στο καστ εμφανίζονται για μία ακόμη φορά τόσο ο Γιάνγκος όσο και η Βίρνα!
