Παλιά, στον «εξώστη», τον έντυπο, το πρώτο free press στην Ελλάδα, το παιδί του συχωρεμένου Τάσου Μιχαηλίδη, είχαμε μια στήλη, την οποία ονομάζαμε Videodrome! Εννοείται προς τιμήν της μεγάλης cult ταινίας του David Cronenberg (αλήθεια, τι κάνει αυτή η ψυχή;). Και είχαμε ως στόχο να προτείνουμε στους αναγνώστες μας ταινίες οι οποίες για τον ένα ή άλλο τρόπο δεν έβρισκαν το δρόμο τους προς τις αίθουσες, έβγαιναν όμως σε dvd.
Δεν ξέρω πόσο εφικτό είναι να έχουμε σε τακτική βάση ταινίες που βγαίνουν αποκλειστικά σε dvd σε τούτη εδώ την φιλόξενη σελίδα, που λατρεύει το σινεμά, αλλά καμιά φορά, όποτε μας δίνεται η ευκαιρία, θα προχωράμε σε τέτοιου είδους αποκοτιές. Άλλες φορές τα κείμενα θα είναι πρωτότυπα (χλωμό έως πολύ δύσκολο το θεωρώ αυτό) άλλες φορές θα προκύπτουν από φεστιβαλικές ανταποκρίσεις (για το moviesltd και για το CineDogs.
Και αρχίζουμε με κάτι… σοντερμπεργκικό. Ένα θρίλερ που σε κρατάει σε αγωνία. Η νέα ταινία του απρόβλεπτου Steven Soderbergh (νομίζω πως μαζί με τον Michael Winterbottom διαθέτουν τις πιο… μη προβλέψιμες φιλμογραφίες) λέγεται «Unsane» και προβλήθηκε στην Berlinale στο διαγωνιστικό τμήμα αλλά εκτός συναγωνισμού. Ο άνθρωπος που είχε πει ότι θα εγκαταλείψει το σινεμά, επέστρεψε πλέον για τα καλά με ένα μικρό project αλλά εντελώς ενδιαφέρον.
Όλη η ταινία γυρίστηκε με την κάμερα ενός iphone (!) και ο σκηνοθέτης δήλωσε πως πλέον μόνο τέτοιες ταινίες θα γυρίζει. Καλά, σε ότι αφορά τις δηλώσεις του, δεν είναι και ο πιο αξιόπιστος άνθρωπος του κόσμου. Πιο πρόσφατα είπε ότι θα γυρίζει ταινίες μόνο για το Netflix…
Η Σόγιερ Βαλεντίνι είναι μια νεαρή γυναίκα η οποία εγκαταλείπει την πόλη της και αλλάζει δουλειά προκειμένου να ξεφύγει από το παρελθόν της. Συγκεκριμένα, προσπαθεί να ξεφύγει από τον stalker της, έναν άνδρα που δηλώνει ερωτευμένος μαζί της και την παρενοχλεί συνέχεια, με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους, χωρίς να την αφήνει σε ησυχία. Από τη μια η δικαστική εντολή, που απαγορεύει στον συγκεκριμένο άντρα να την πλησιάζει και από την άλλη, η μετακόμιση της Σόγιερ σε ένα νέο μέρος, την κάνουν να χαλαρώσει λίγο. Τα νεύρα της, όμως, δεν βρίσκονται και στην καλύτερη κατάσταση.
Αναζητώντας βοήθεια προκειμένου να νιώθει εντελώς καλά, θα επισκεφτεί μια ψυχιατρική κλινική. Εκεί, χωρίς να το πολυκαταλάβει, θα βρεθεί εγκλωβισμένη και χωρίς να μπορεί να φύγει από το κτίριο, αρχικά για μια μέρα και μετά για μια βδομάδα! Και σαν μην έφτανε αυτό, στη συγκεκριμένη κλινική εργάζεται εκείνος που την παρενοχλούσε παντού! Είναι αλήθεια όμως αυτό ή της παίζει παιχνίδια το μυαλό της; Κι αν είναι αλήθεια, πώς θα πείσει τους γύρω της να την πιστέψουν, όταν δύσκολα μπορεί να τους πείσει πως δεν είναι τρελή;
Ρε παιδί μου, αυτό είναι σινεμά. Εντάξει, δεν είναι και «Το νησί των καταραμένων», δεν είναι και όλοι Scorsese, έτσι; Αλλά ο σκηνοθέτης έχει μια ιστορία να πει, τη λέει, μας κρατάει σε αγωνία, υπάρχει η ίντριγκα, το σασπένς, οι ανατροπές, το χιούμορ, η υπερβολή. Θρίλερ χωρίς υπερβολή, λίγο δύσκολο. Αλλά ο Soderbergh έχει αποδείξει πως μπορεί να γυρίσει το οτιδήποτε. Ο τύπος έχει γυρίσει 27 ταινίες μέχρι τώρα, μεγάλου μήκους, πλάκα πλάκα. Και το ότι γυρίζει πχ μια σκηνή με iphone, που είναι μέσα από το πορτ μπαγκάζ αυτοκινήτου (κι αυτό το έχει ξανακάνει ο μπαγάσας), ε, του αναγνωρίζεις πως μαζί του δεν βαριέσαι ποτέ. Κι αυτή η καλώς εννοούμενη πολυπραγμοσύνη του.
Θέλω να πω, αν του ζητηθεί να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ για την ερωτική ζωή της αμοιβάδας, θα το κάνει. Αν του ζητήσουν μια μαύρη κωμωδία με στημένους αγώνες ποδοσφαίρου, θα το κάνει. Ένα δράμα για το σκάνδαλο Novartis, θα το κάνει! Ναι, και με μεγάλη ευχαρίστηση μάλιστα το τελευταίο, καθώς με τις φαρμακευτικές εταιρίες και τις ασφαλιστικές εταιρίες, έχει θέμα. Το έκανε στο «Παρενέργειες», το έκανε και σε τούτη την ταινία. Είναι καταγγελτικός και καλά κάνει! Αλλά κυρίως είναι φαν ρε παιδί μου όλο αυτό. Πειραματίζεται με το μέσο χωρίς να αδιαφορεί για τους θεατές του. Ναι, γύρισε την ταινία με το iphone και φαίνεται μια χαρά σινεμά, ατόφιο, ωραίο, ευχάριστο!
Η Claire Foy στον πρωταγωνιστικό ρόλο είναι άψογη. Γιατί έχει αυτήν τη δυνατότητα να πείθει πως ίσως να είναι λογική ίσως όμως και να είναι τρελή και τα φαντάζεται όλα αυτά. Το θέμα του stalker και του τι σημαίνει σεξουαλική παρενόχληση και τι όχι, είναι και εντελώς επίκαιρο, οπότε σε αυτό το σημείο και στην εποχή του #metoo, ταιριάζει απόλυτα η ταινία.
Μια ταινία που υπηρετεί τις επιταγές των b-movies, με ρυθμό, κλειστοφοβική, αγωνιώδης. Δεν θέλω να προχωρήσω σε σπόιλερ, καθώς τα σπόιλερ ειδικά σε αυτήν την ταινία, θα μειώσουν την ευχαρίστηση της παρακολούθησης. Αν επιλέξετε να δείτε την ταινία, καθόλου δεν θα μετανιώσετε που το κάνατε. Κι ας υποκύπτει σε μερικά φάουλ ο σκηνοθέτης. Ας είναι. Του τα συγχωρούμε.
