Σκηνοθεσία: Αλέν Κορνό
Παίζουν: Λουντιβίν Σανιέ, Κριστίν Σκοτ Τόμας, Πατρίκ Μιλ
Διάρκεια: 104΄
Μεταφρασμένος τίτλος: “Η αντίζηλος”
Η Ιζαμπέλ, μια νεαρή και όμορφη Γαλλίδα δουλεύει σε μια πολυεθνική. Η προϊστάμενή της, η Κριστίν, είναι μια Αμερικανίδα φιλόδοξη γυναίκα, από αυτούς τους ανθρώπους που είναι σαν αναρριχητικά φυτά. Δηλαδή σκαρφαλώνουν πάνω στους ανθρώπους για να φτάσουν όσο πιο ψηλά αντέξουν πριν (και αν τελικά) καούν. Η σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στις δυο γυναίκες μοιάζει να είναι ερωτική, αλλά ας μην ξεγελιόμαστε, αυτός ο ερωτισμός πηγάζει από το αφροδίσιο νέκταρ της εξουσίας. Η σχέση των δυο γυναικών δεν παύει να είναι αντίστοιχη αυτής του αφεντικού και του σκύλου, του εξουσιαστή και του εξουσιαζομένου. Κι όσο πιο πολύ η Κριστίν χρησιμοποιεί το μαστίγιο τόσο πιο πολύ η Ιζαμπέλ θα τσινάει, μέχρι τελικά να εκραγεί.
Αυτή είναι η τελευταία ταινία του Αλέν Κορνό («Όλα τα πρωινά του κόσμου») πριν αφήσει την τελευταία του πνοή στα 67 του χρόνια. Πρόκειται για φιλόδοξο ψυχολογικό θρίλερ χιτσκοκικών καταβολών στο οποίο το σασπένς χτίζεται με ιδιαίτερη φροντίδα, τα στοιχεία τοποθετούνται στο χώρο ώστε ο θεατής να συνθέτει μόνος του το παζλ της πλοκής, και η βραδυφλεγής κλιμάκωση στηρίζεται σχεδόν εξολοκλήρου στην ερμηνεία της 32χρονης Λουντιβίν Σανιέ, η οποία κάνει ό,τι μπορεί, αν και ορισμένες φορές μοιάζει πως αυτό που μπορεί δεν είναι αρκετό. Σε αντίθεση η Κριστίν Σκοτ Τόμας κλέβει την παράσταση με το τρεμάμενο χείλος της, τη σιωπή και τις απειροελάχιστες κινήσεις που φορτίζουν τις σκηνές με αφόρητη ένταση.
Προφανώς αυτό που έχει περισσότερο ενδιαφέρον απ’ όλα είναι η ίδια η φύση της αντιζηλίας μεταξύ δυο γυναικών, που σαν λέαινες, λύκαινες ή ύαινες κατασπαράζονται δίχως έλεος μέχρι την απόλυτη εξαφάνιση. Δεν αναμετρούνται σώμα με σώμα, διότι αυτό θα ήταν η κουφιοκέφαλη αντιμετώπιση ενός υποδεέστερου ζώου, όπως για παράδειγμα ενός κόκορα. Δεν ρίχνουν νερό στο κρασί τους, διότι αυτό θα ήταν βαθύ πλήγμα στο τεράστιο Εγώ τους. Δεν χτίζουν μια διαχρονική φιλία, διότι μπροστά στο καθρεφτάκι του ναρκισσισμού υπάρχει μόνο μια θέση για την πιο όμορφη και την πιο πετυχημένη, για αυτήν που τα θέλει όλα και τα κερδίζει όλα. Όσο για το ρόλο του άντρα σε μια τέτοια αντιζηλία, δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα παραπάνω από αυτόν ενός αντικειμένου. Οι δυο γυναίκες ψάχνοντας δήθεν την αγάπη και την τρυφερότητα επιζητούν να τον κατακτήσουν ώστε να σιγάσουν τη φλόγα της ματαιοδοξίας τους και να έχουν κερδίσει έναν πόντο απέναντι στην αντίζηλό τους. Εξάλλου κατά μια έννοια, υπάρχει κάτι πιο εγωιστικό από το να ζητάς την αφοσίωση και την αγάπη ενός ανθρώπου;
Τελικά υπάρχουν πολλά τρομακτικά πράγματα στον κόσμο. Τα περισσότερα από αυτά δεν υπάρχουν. Λίγα, όμως, είναι πιο τρομακτικά από το να βρίσκεσαι ανάμεσα σε δυο αγρίμια που θέλουν να κατασπαραχτούν…
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Τύπος της Θεσσαλονίκης”.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:
