Το “Shout” των Isley Brothers είναι ένα καταπληκτικό κομμάτι. Ένα κομμάτι με τρομερή ενέργεια, ικανή απ΄ το να απογειώσει ένα πάρτι μέχρι να μετατρέψει έναν κοινό θνητό σε μουσικό σούπερσταρ. Στην περίπτωση που θα δούμε ευθύς αμέσως μιλάμε για μια πραγματική Μεταμόρφωση, μια ιστορία βγαλμένη κυριολεκτικά από ταινία.
Το 1979 ο Τζον Λάντις μας προσφέρει το ξεκαρδιστικό “Animal House” (“Ένα τρελό, τρελό θηριοτροφείο”) με έναν τρομερό Τζον Μπελούσι στο ρόλο του αφασικού Μπλούτο. Για τη σκηνή με το περίφημο τόγκα πάρτι της αδελφότητας Δέλτα, ο Λάντις χρειάζεται ένα τραγούδι σύμβολο για ξεφάντωμα, το οποίο βρίσκει στους ήχους του Shout και του μένει να βρει έναν διονυσιακό χαρακτήρα που θα κάνει όλο τον κόσμο να θέλει να χορέψει.
O Dewayne Jessie ήταν ένας δευτεροκλασάτος ηθοποιός που πάσχιζε για τη μεγάλη ευκαιρία. Εμπνευσμένος από τον μεγαλύτερο αδερφό του, Οdie Jessie, μέλος των Coasters, τους οποίους θα θυμάστε αν μη τι άλλο από το “Down in Mexico” που έντυσε μουσικά το περίφημο lap dance της Βανέσα Φερλίτο στο “Deathproof” του Ταραντίνο, δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία βουτηγμένη στο κλίμα του τραγουδιού. Ωστόσο οι φωνητικές ικανότητες του μάλλον δεν έπεισαν τον Λάντις και εν τέλει ό Jessie κάνει μάλλον το πιο επιτυχημένο lip synch στην ιστορία, πάνω στα φωνητικά κάποιου Lloyd Williams.
Η ταινία θα γνωρίσει τεράστια επιτυχία, η σκηνή του πάρτι θα γίνει παράδειγμα προς μίμηση για όλα τα πανεπιστημιακά πάρτι και οι Otis Day and The Knights θα ανακηρυχθούν ως η απόλυτη πάρτυ μπάντα. Κάποια λαγωνικά ατζέντηδες μυριστήκαν κατευθείαν την ευκαιρία και έπεισαν των Jessie να… δώρισει το σώμα του στον φανταστικό χαρακτήρα του Otis Day και να ξεκινήσει τις περιοδείες. Ο Jessie έστησε στα γρήγορα μια μπάντα από συγγενείς και φίλους και αυτό που επακολούθησε είναι πραγματικά συναρπαστικό. Μόνο τον πρώτο χρόνο θα δώσει 260 συναυλίες, γεγονός ασύλληπτο για μια μπάντα που δεν είχε κυκλοφορήσει καν δίσκο και μ έναν frontman που επί της ουσίας δεν ήταν καν τραγουδιστής.
Οι Otis Day and The Knights θα περιοδεύσουν σε κολέγια όχι μόνο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη των Η.Π.Α αλλά ακόμα και στην Ευρώπη ενώ την ίδια στιγμή ανακηρύσσονται επίτιμα μέλη σε αμέτρητες πανεπιστημιακές αδερφότητες. Ταυτόχρονα ο Jessie αρχίζει να ζει το ρόλο κ εκτός σκηνής μιας και αρχίζει γενικά να συστήνεται σαν Otis Day και στην πραγματική ζωή. Mετά μάλιστα από 10 χρόνια περιοδείας, το 1989 ηχογραφούν και τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο –τι άλλο;- ‘Shout’! Ο δίσκος βέβαια σε καμία περίπτωση δεν είναι αντάξιος του κινηματογραφικού δείγματος.
Η μπάντα συνεχίζει να δίνει συναυλίες μέχρι και σήμερα με τη φωνή του Dewayne να βγαίνει πια με δυσκολία, σ΄ ένα θέαμα που ζέχνει αρπαχτή και δεν είναι ούτε γοητευτικό, ούτε ροκ εν ρολ. Και πάνω απ΄ όλα δε θυμίζει σε τίποτα από τη αναρχική ζωντάνια του Animal House. Στις μέρες μας άλλωστε είναι συνηθισμένο να πλασάρονται μόδες κάτω απ’ την υστερία της καλτιάς και της τρασίλας. Η ιστορία του Otis Day βγαίνει κυριολεκτικά από ταινία. Βέβαια όπως και κάθε ταινία καλό θα ήταν να έχει και κάποιο τέλος.
