Οι λίστες -παντός τύπου- παίρνουν αξία απ’ αυτούς που τις φτιάχνουν, είπε κάποτε ένας κριτικός κινηματογράφου. Λίγο σνομπ; Ναι, λίγο σνομπ. Εγώ, προσωπικά, πιστεύω πως οι λίστες που εμφανίζονται κατά καιρούς στον Κινηματογράφο, και στην Τέχνη εν γένει, παίρνουν αξία απ’ αυτούς που τις διαβάζουν κι όχι απ’ αυτούς που τις φτιάχνουν. Η παρούσα λίστα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια πρόταση που αξίζει όλο τον χρόνο που θα μπορούσε κάποιος να διαθέσει για να παρακολουθήσει 10 από τις πιο εντυπωσιακές ταινίες που βγήκαν στις αίθουσες τον χρόνο που εκπνέει. Στο κατώφλι του 2017 και αφήνοντας ένα παράθυρο αμφιβολίας για όσα δεν είδαμε, δε μάθαμε, δεν ακούσαμε, ξεχωρίσαμε αυτή τη δεκάδα μέσα από δέκα περίπου χιλιάδες ταινίες που κυκλοφόρησαν κατά τη διάρκεια του 2016.
10. Neol gi-da-ri-myeo (Missing You) – Hong-jin Mo
Στο νούμερο 10 της λίστας συναντάμε ένα μεγαλειώδες αστυνομικό θρίλερ με βελούδινη σκηνοθεσία και πλούσιες εικόνες από τους μετρ του σύγχρονου κινηματογραφικού μυστηρίου Νοτιοκορεάτες και συγκεκριμένα τον Hong-jin Mo.
9. Lo and Behold, Reveries of the Connected World by Werner Herzog
Μια θέση πιο κάτω ο πιο δραστήριος εν ζωή Γερμανός δημιουργός, ο Werner Herzog με τρεις ταινίες στο ενεργητικό του για το 2016, από τις οποίες ξεχωρίζει το Lo and Behold, Reveries of the Connected World. Ένα φιλόδοξο φιλμ που προσπαθεί να διαγράψει το σύνθετο τοπίο ενός νέου κόσμου. Η ανθρώπινη πλευρά της ψηφιακής επανάστασης.
8. Poesía sin fin by Alejandro Jodorowsky
Ο δαιμόνιος μπασταρδεμένος Χιλιανός Alejandro Jodorowsky θα χτυπήσει ξανά, στα 87 του χρόνια, με μια ταινία που μας χρωστάει πριν εγκαταλείψει τον γήινο πλανήτη κι επιστρέψει στο Νέφος του Όορτ, μέρος απ’ όπου “σίγουρα” κατάγεται. Η αποστολή του είναι να μας πληροφορήσει πως ο άνθρωπος δε ζει μόνος στο σύμπαν, αλλά έχει παρέα. Η ποίηση είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί ν’ αποκαλύψει το αφηρημένο.
7. Voyage of Time: Life’s Journey by Terrence Mallick
Ο μεγάλος μεταφυσικός του σύγχρονου Αμερικάνικου Κινηματογράφου, ο κολοσσός του Illinoys Terrence Mallick, πυκνώνει την κινηματογραφική του παρουσία με το στοχαστικό φιλμ Voyage of Time: Life’s Journey, πάνω στα μυστήρια της ζωής, το πλανητικό μας παρελθόν και το μέλλον του ανθρωπίνου είδους. Τα γκέμια της αφήγησης κρατά γερά η “πομπώδης” Αυστραλέζα Cate Blanchett.
6. Goksung (The Wailing) by Hong-jin Na
Η δεύτερη Νοτιοκορεάτικη ταινία που συναντούμε στη λίστα με τα καλύτερα του 2016 και για την ακρίβεια στην 6η θέση. Αυτή τη φορά στο τιμόνι στέκεται ο γνωστός από το 2009 με το Chugyeogja (The Chaser ), Hong-jin Na σκηνοθετώντας ένα πολυεπίπεδο ατμοσφαρικό θρίλερ πάνω στην πρωτόγονη μάχη του καλού με το κακό. Μπάτσοι, Σαμάνοι, Πάστορες, Πνεύματα, “Ξένοι”, αθώοι και θύματα, όλοι πιόνια του Yin Yang. Η Μάχη ανάμεσα στο Καλό και το Κακό ήταν πάντα εσωτερική για τους Ανατολίτες.
5. Aloys by Tobias Nölle
Μια από τις πιο λαμπερές στιγμές της κινηματογραφικής χρονιάς που εκπνέει και μια από τις λίγες λαμπερές στιγμές του “δικού” μας Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το Aloys του Nölle, έκλεψε τις εντυπώσεις με την απόκοσμη ατμοσφαιρική μουντάδα του και το ποιητικών διαστάσεων μυστήριο που ξετυλίγει. Κινηματογράφος που μας λείπει, Κινηματογράφος εικόνων απαράμιλλης ομορφιάς, Κινηματογράφος που βρίθει από συναισθήματα.
4. Aquarius by Kleber Mendonça Filho
Άλλη μια χρυσή στιγμή του θεσσαλονικιώτικου Φετιβάλ, από το Νέο Κύμα του Βραζιλιάνικου Σινεμά -αυτή τη φορά-, που έρχεται να κατακτήσει τον κόσμο. Το νέο εκφράζει την πιο χυδαία αντίληψη του τεχνοκρατισμού για την εξέλιξη και το παλιό είναι αυτό που αντιστέκεται σθεναρά με δυναμισμό και ξεχειλίζοντα συναισθηματισμό. Μια αλλόκοτη διαλεκτική σχέση. Ένα μυστηριώδες φιλμ –σπουδή πάνω στη σχέση ανθρώπου και χρόνου με μπόλικες δόσεις από γνήσια καθαρή βραζιλιάνικη μουσική.
«Ο ακραίος τρόπος που ζούσε ο Αμερικανός ηθοποιός Άντι Κάουφμαν και υποδυόταν τους ρόλους του με ενέπνευσε πολύ. Αυτό που με ενέπνευσε επίσης ήταν η οικογένειά μου, όπου γίνονταν μεγάλες πλάκες. Ο πατέρας μου έχει σχετικά καλό χιούμορ. Μια μέρα του χάρισα μερικά αντικείμενα για να κάνει πλάκες, όπως ψεύτικα δόντια, τα οποία χρησιμοποιούσε τακτικά.» – Μάρεν Άντε
Αυτά τα λόγια της ίδιας της σκηνοθέτιδος φτάνουν και περισσεύουν για να κινητοποιήσουν κάποιον να διαθέσει τον χρόνο του στην παρακολούθηση αυτού του φρεσκότατου φιλμ που έρχεται να σαρώσει, κατατροπώνοντας οποιονδήποτε αντίπαλο τόλμησε να αναμετρηθεί μαζί του σε όλα τα φεστιβάλ που συμμετείχε.
2. Arrival by Denis Villeneuve
Στη δεύτερη θέση φιγουράρει το καλαίσθητο αριστούργημα του σπουδαίου Καναδού Denis Villeneuve, το “πολύ” Arrival. Μια ταινία που βάζει σοβαρή υποψηφιότητα να γίνει αυτή η ταινία για την οποία θα μνημονεύεται το φοβερό και τρομερό παιδί του Καναδά. Λίγο πριν καταπιαστεί με το sequel του Blade Runner, o Villeneuve μας χαρίζει αυτό το πρωτότυπο φιλμ που βάζει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μια σειρά από ερωτήματα που αφορούν στο ανθρώπινο υπαρξιακό δράμα. Κι όλ’ αυτά, κατά τρόπο μαεστρικό συνδέοντας με χειρουργική ακρίβεια ελεγειακές εικόνες εκθαμβωτικής ομορφιάς. Ο Χώρος και ο Χρόνος δε γίνεται να έχουν μόνο μια διάσταση.
1. La tortue rouge by Michael Dudok de Wit
Στην 1η θέση, η ταινία που μας έκλεψε την καρδιά, ένα ασύλληπτο animation. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά λόγια, για την ταινία που δεν έχει καθόλου λόγια, αλλά μόνον εικόνες, οι οποίες μιλούν από μόνες τους. Όλα είναι εκεί -δεν υπάρχει τίποτα κρυμμένο- και χτυπούν κατευθείαν στο ψαχνό, στις αισθήσεις πρώτα και μετά στην καρδιά. Αυτό είναι ΣΙΝΕΜΑ!!!
