Σκηνοθεσία: Φράνσις Λι
Παίζουν: Τζος Ο’ Κόνορ, Τζέμα Τζόουνς, Χάρι Λίστερ Σμιθ, Άλεκ Σεκαρεάνου
Διάρκεια: 104′
Ο Τζον Σάξμπι είναι ένας Άγγλος περίπου είκοσι χρονών που ζει στην βορειοδυτική επαρχία του Γιορκσάιρ. Ζει στην ύπαιθρο με τη γιαγιά του και τον πατέρα του, καθώς η μητέρα του έχει εγκαταλείψει την οικογένεια. Μάλιστα, μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο του τελευταίου είναι επιφορτισμένος με τη φροντίδα της κτηνοτροφικής μονάδας που οικογενειακώς συντηρούν. Ένα καθήκον που δεν φέρνει εις πέρας με ιδιαίτερη επιτυχία, αναγκάζοντας τον πατέρα του να προσλάβει για μικρό χρονικό διάστημα των Γκεόργκι, έναν Ρουμάνο μετανάστη με εμπειρία σε σχετικές εργασίες. Η έλευσή του όμως σηματοδοτεί και μια σειρά από αλλαγές στη ζωή του Τζον, ο οποίος τον ερωτεύεται και αισθάνεται για πρώτη φορά κάποιες υποψίες ευτυχίας.
Η ταινία του Φράνσις Λι, από την πρώτη της προβολή στο Φεστιβάλ του Βερολίνου τον Φεβρουάριο του 2017, φέρει την ταμπέλα του νέου «Brokeback Mountain», καθώς αφηγείται μια ιστορία ομοφυλοφιλικού έρωτα που λαμβάνει χώρα σ’ ένα αυστηρό βουκολικό περιβάλλον. Ωστόσο, αυτή είναι μόνο η πρώτη και επιφανειακή ανάγνωση του φιλμ. Πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο έργο που αφορά κάτι παραπάνω από έναν απαγορευμένο έρωτα.
Το «God’s Own Country» αφηγείται περισσότερο μια ιστορία ψυχικής, ερωτικής και σεξουαλικής ενηλικίωσης και υπ’ αυτό το πρίσμα ο Τζον του Φράνσις Λι μοιάζει περισσότερο με την Αντέλ του Κεσίς. Ο αληθινός πρωταγωνιστής της ταινίας είναι το ζοφερό περιβάλλον της αγγλικής υπαίθρου, ενός τόπου που μοιάζει να συνθλίβει με ευκολία τα όνειρα των νέων και εξαφανίζει κάθε ελπίδα για ευτυχία. Η πορεία του πρωταγωνιστή στο εφιαλτικό αυτό μέρος μοιάζει προδιαγεγραμμένη και τα συστατικά αυτής της διαδικαστικής ζωής είναι ήδη γνωστά. Η προσήλωση στη δουλειά που συντηρεί την οικογένεια, το φτηνό σεξ και ο αλκοολισμός που μοιάζει οδός διαφυγής από την καθημερινότητα έχουν ήδη ορθώσει τα ανάστημά τους, δημιουργώντας τους όρους της μελλοντικής δυστυχίας του Τζον.
Η παρουσία του Γκεόργκι στη ζωή του νεαρού Άγγλου μεταβάλει άμεσα τις συνθήκες. Του συστήνει έναν ολόκληρο καινούριο κόσμο, απλώς και μόνο επειδή του ξυπνά συναισθήματα που ο Τζον δεν πίστευε ότι υπήρχαν. Βιώνει για πρώτη φορά το ζωοφόρο πάθος του έρωτα και οι ασπρόμαυρες εικόνες του περιβάλλοντός του αρχίζουν να αποκτούν τα πρώτα τους χρώματα. Το μέρος που έμοιαζε για υπαίθρια φυλακή αρχίζει υποδέχεται τα πρώτα σκιρτήματα ελευθερίας.
Στα μάτια του Λι, ο έρωτας έφερε για πρώτη φορά τον Τζον σε επαφή με την έννοια της επιλογής και γι’ αυτό αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα της μεταστροφής του. Τον οδηγεί στη σκέψη πως η ζωή του δεν είναι ένα απλώς έρμαιο της συνισταμένης των διάφορων καταπιεστικών δυνάμεων που την ορίζουν. Αυτό το καταραμένο μέρος στο οποίο υποχρεώθηκε να ζήσει μπορεί να μην τόσο εφιαλτικό, αν μοιραστεί τις μέρες του με τον άνθρωπο που του γέννησε τα πρωτόγνωρα συναισθήματα. Με άλλα λόγια, το πυκνό σκοτάδι κρύβει αχτίδες φωτός, αρκεί να ξέρει κανείς που να ψάξει.
Στην ταινία κυριαρχεί ένας αυθεντικός, αβίαστος λυρισμός, που γεννιέται μέσα από εικόνες και βλέμματα και χωρίς συναισθηματικά τρικ. Χαρακτηριστική σε αυτό το σημείο είναι η ελάχιστη χρήση της μουσικής. Ο σκηνοθέτης πετυχαίνει να διεγείρει το συναίσθημα του θεατή αποφεύγοντας ως επί το πλείστον τις εύκολες λύσεις. Η αφήγηση χαρακτηρίζεται από οικονομία λόγου, καθώς η επιμονή του στη λεπτομέρεια των πλάνων τού επιτρέπει να μιλήσει μέσα από τις εικόνες και να αφηγηθεί την ιστορία του χωρίς να αναγκάζει τους χαρακτήρες του σε συναισθηματικές εκρήξεις.
Ο έρωτας τοποθετείται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, αλλά δεν εγκλωβίζει θεματικά το εγχείρημα του Λι. Ο απαγορευμένος χαρακτήρας της σχέσης των δύο νεαρών δεν έγκειται στις μανιώδεις αντιδράσεις της κοινωνίας, αλλά στη σιωπηρή δυσκολία της να δεχθεί το πάθος μεταξύ ομοφύλων. Παράλληλα, έντονος είναι και ο ταξικός χαρακτήρας της ταινίας. Οι δύο ήρωες αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα των τελευταίων τροχών της αμάξης ενός απάνθρωπου οικονομικού μοντέλου. Ο Τζον είναι ένας γνήσιος εκπρόσωπος της εργατικής τάξης στη βρετανική ύπαιθρο ενώ ο Γκεόργκι ένας μετανάστης που έχει να αντιμετωπίσει τη δυσφορία των ντόπιων.
Συνολικά, το ντεμπούτο του 49χρονου Φράνσις Λι αποτελεί μια ψύχραιμη ανάλυση μιας ζοφερής κοινωνικής πραγματικότητας. Άνθρωποι που δεν ωρύονται, αλλά μένουν εγκλωβισμένοι στη μοίρα τους. Ένα μέρος απόκοσμο, σαν μαύρη τρύπα που ρουφά κάθε θετικό συναίσθημα. Ακόμα και σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον όμως, ο έρωτας μπορεί να ανθίσει και να φέρει μαζί του τη δική του αλήθεια. Στο συγκεκριμένο φιλμ, το ερωτικό συναίσθημα λειτουργεί σαν αντίσταση στο θλιβερό πεπρωμένο του πρωταγωνιστή. Χωρίς τυμπανοκρουσίες και συναισθηματισμούς, αλλά ως μοναδική σανίδα σωτηρίας.
