Σκηνοθεσία: Μάρτιν Μακ Ντόνα
Παίζουν: Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, Σαμ Ρόκγουελ, Γούντι Χάρελσον, Πίτερ Ντίνκλατζ, Τζον Χοκς, Άμπι Κόρνις, Κάλεμπ Λάντρι Τζόουνς, Λούκας Χέτζις
Διάρκεια: 115′
To Έμπινγκ του Μιζούρι είναι μια επαρχιακή πόλη από τις δεκάδες που υπάρχουν στις Midwest πολιτείες των ΗΠΑ. Κάτω από την φαινομενικά ατάραχη ζωή του κρύβονται οι στερεοτυπικές αντιλήψεις, ο εξαντλητικός πουριτανισμός και η βία που διέπει κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής. Η Μίλντρεντ Χέιζ είναι μια γυναίκα γύρω στα πενήντα η οποία είδε την 16χρονη κόρη της να πέφτει θύμα δολοφονίας και βιασμού. Αγανακτισμένη με την αδυναμία της αστυνομίας να εντοπίσει το δράστη μετά από μήνες έρευνας, τοποθετεί τρεις μεγάλες πινακίδες σ’ έναν δρόμο στα σύνορα της πόλης, εγκαλώντας τον αρχηγό της τοπικής αστυνομικής αρχής για την απραγία του. Η ενέργειά της αυτή πυροδοτεί μια σειρά από εξελίξεις στη μικρή πόλη και φέρνει στο φως το αληθινό της πρόσωπο.
Ο Μάρτιν Μακ Ντόνα στις δύο προηγούμενες ταινίες του έδειξε ότι ξέρει να κινείται με χαρακτηριστική άνεση στα όρια μεταξύ τραγικού και κωμικού. Το ίδιο μοτίβο ακολουθεί και εδώ, αν και σε πιο προσιτό ύφος. Διαθέτει στην παλέτα του μεγάλη ποικιλία συναισθηματικών αποχρώσεων και την διαχειρίζεται όμορφα και φυσικά. Ο θυμός συνυπάρχει με την οδύνη, η φρίκη με την ελπίδα, ο θρήνος για το θάνατο με την όρεξη για ζωή. Παράλληλα, ο Ιρλανδός σκηνοθέτης επιδίδεται στη γνώριμη για τη φιλμογραφία του παρατήρηση των χαρακτήρων του από ηθική σκοπιά, αποφεύγοντας τη διατύπωση απόλυτων κρίσεων για το ποιόν τους και βασίζει την χαρακτηρολογία του σε τρεις κύριους άξονες.
Η Μίλντρεντ, επιφορτισμένη με τη διαχείριση μιας ανείπωτης τραγωδίας, είναι μια σκληρή και βιτριολική ύπαρξη που πνίγεται από το δίκιο της και εξεγείρεται δίκαια κατά κάθε οργανωμένης αρχής της κοινωνίας. Ο αστυνομικός Ντίξον είναι ο αντίθετος πόλος της τραγικής μητέρας. Ορκισμένος εχθρός της, καταδικασμένος στην αιώνια μιζέρια και εθισμένος στη βία, είναι μια φιγούρα ιλαροτραγική, καθώς συχνά συμπεριφέρεται γελοιωδώς αλλά δεν ευθύνεται αποκλειστικά ο ίδιος για την κατάντια του. Τέλος, ο αρχηγός της αστυνομίας Γουίλομπι που βρίσκεται σε δεινή θέση μετά την τοποθέτηση των πινακίδων, είναι ένας σκληραγωγημένος πλην ευσυνείδητος άνθρωπος, που κατανοεί σε βάθος τη Μίλντρεντ, αλλά αισθάνεται ανήμπορος να της προσφέρει τις λύσεις που αυτή απαιτεί.
Ο πραγματικός πρωταγωνιστής της ιστορίας όμως είναι η ίδια η πόλη. Ο Μακ Ντόνα αιχμαλωτίζει την αόριστη έννοια της κοινωνίας με απόλυτη επιτυχία, την εμφανίζει ολοζώντανη στα μάτια του θεατή και την παρατηρεί με γενναιότητα. Δεν κρύβει κανένα από τα αδιέξοδά της, αντίθετα, τα αντιμετωπίζει σαν συστατικά της στοιχεία. Οι δράσεις των χαρακτήρων, οι πράξεις και οι παραλείψεις τους, όλα λαμβάνουν χώρα υπό το άγρυπνο βλέμμα ενός άυλου ανίκητου θηρίου που τρέφεται από την καθημερινή βία, λεκτική και σωματική, άμεση ή έμμεση. Κορδώνεται σε κάθε ρατσιστική έκφραση. Κάθε σεξιστική αντίληψη το ψηλώνει μερικούς πόντους. Κάθε αποτρόπαιη πράξη, σαν αυτή που έλαχε στην κόρη της Μίλντρεντ, του ανανεώνει τη ζωή. Η αδυναμία των αρχών της οργανωμένης δυτικής κοινωνίας να προστατεύσουν τους πολίτες και να αποδώσουν δικαιοσύνη είναι μία μόνο από τις εμφατικές του νίκες.
Ο 48χρονος δημιουργός σκαρφίζεται συνεχώς ευφάνταστους καταλύτες για την εξέλιξη της πλοκής, οι οποίοι λειτουργούν κομψά και εντός του συναισθηματικού πλαισίου της ιστορίας, χωρίς να επιδίδεται λυσσαλέα στην προσπάθεια αποφυγής των κοινοτοπιών. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι απολαυστικό και αποπνέει μια αίσθηση φυσικής πληρότητας κυρίως χάρη στις συγκλονιστικές ερμηνείες του βασικού καστ. Η Φράνσις Μακ Ντόρμαντ παραδίδει μια σεμιναριακού επιπέδου ερμηνεία, πότε εσωτερική και πότε εκρηκτική. Αλλά και οι δύο ορκισμένοι ρολίστες του αμερικανικού σινεμά, ο Γούντι Χάρελσον ως αρχηγός και ο Σαμ Ρόκγουελ ως αστυνόμος Ντίξον, σηκώνουν επάξια το δραματικό βάρος των χαρακτήρων τους. Παράλληλα και χωρίς να πληγώσει καθόλου τον αψεγάδιαστο ρυθμό του έργου του, ο Μακ Ντόνα βρίσκει τον αναγκαίο χώρο να στρέψει τα βέλη του κατά της πολιτικής ορθότητας, που έχει επιβληθεί σαν ένας απολυταρχικός μανδύας στις κοινωνικές σχέσεις.
Οι πινακίδες του Ιρλανδού Μακ Ντόνα, λοιπόν, έμελλε να φιλοξενήσουν μία πληρέστατη απεικόνιση της αμερικανικής επαρχίας, βγαλμένη μέσα από κοενικά σκοτάδια. Μια κοινωνία που δε διαθέτει τίποτα το λαμπερό τοποθετείται στο μικροσκόπιο. Ο αστυνομικός Ντίξον που ζει φοβισμένος υπό τη σκέπη της υπερπροστατευτικής μητέρας του. Ο σερίφης Γουίλομπι που συνθλίβεται μπροστά στην αδυναμία του να ικανοποιήσει την προσωπική του αίσθηση καθήκοντος. Η Μίλντρεντ που παρά τη σκληρότητά της δεν μπορεί να προστατευτεί από τον πόνο της απώλειας. Οι χαρακτήρες διαθέτουν μια σειρά από γερά αμυντικά τείχη που γκρεμίζονται με κρότο και η ταινία συνολικά δομείται σαν δράμα αντιηρωικών συγκρούσεων. Κατά τον Μακ Nτόνα, αυτές οι συγκρούσεις μεταξύ των τσακισμένων από τη βία ανθρώπων είναι η μαία της ελπίδας για μια διαφορετική κοινωνία.
